เขาจ้องหน้าเธอเล็กน้อย ก่อนจะอุ้มลูกขึ้นแล้ววิ่งไปที่รถอีกคัน โดยมีเธอวิ่งตามไปด้วยติดๆ
“ฉันไปด้วยค่ะ ฉันอุ้มเธอเอง ส่งเธอมาค่ะ”
เขาส่งเด็กให้เธอ ทำตามที่เธอร้องขออย่างไม่มีเงื่อนไข ปล่อยให้เด็กอยู่ในความดูแลของหญิงสาวแปลกหน้าคนนี้ ส่วนเขารีบขับรถอย่างรวดเร็วไปยังโรงพยาบาลโดยใช้เวลาเพียงสิบห้านาทีเท่านั้น
เด็กถูกส่งเข้าห้องไอซียูในเวลาต่อมา ส่วนผู้เป็นพ่อ เดินไปมาหน้าห้องไม่หยุดสักวินาที เขาทั้งกลัว กังวลและเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น
“คุณก็...ไม่น่าจะลืมเด็กไว้ในรถนะคะ เป็นพ่อแม่ภาษาอะไร” นี่เป็นคำแรกที่เจ้าหล่อนพูดขึ้น ก็เธออดไม่ได้นี่นา เขาหันจ้องหน้าเธอ มองเธออย่างพิจารณาเป็นครั้งแรก หญิงสาวที่แต่งตัวเปรี้ยวเข็ดฟัน
เธอเห็นสายตาเขา ก็รู้ตัวรู้สติขึ้นมาว่าเธอแต่งตัวไม่งามสักเท่าไหร่
“มองอะไรคะ”
เขาสะดุ้งนิดหน่อย “ผมไม่ได้ลืม ยัยหนูแอบตามผมมา โดยที่ผมไม่รู้ ยังไงก็ ขอบคุณคุณมา
