คุณเพลิงเดินไปนั่งลงบนเตียง เขาถอนหายใจออกมาเบา ๆ แล้วมองฉันด้วยสายตาที่จริงจัง
“หลังจากฉันจัดการไอ้คินเสร็จก็พักฟื้นที่โรงพยาบาล”
“พักฟื้นที่โรงพยาบาลแล้วไม่พกโทรศัพท์ติดตัวเลยเหรอคะ”
“ใช่ โทรศัพท์ฉันเอาไว้ที่ห้อง คิดว่าเธอคงเข้าใจก็เลยไม่ได้ติดต่อ”
“ใช่ค่ะเอยเข้าใจ แต่รู้ไหมว่าเอยใจจะขาดตายอยู่แล้วที่โทรหาคุณเพลิงก็ไม่ยอมรับสายเลย”
“ฉันขอโทษ”
“ถ้าคุณเพลิงไม่มาที่ไทยเอยคิดว่าจะหาแฟนใหม่อยู่เหมือนกัน” ฉันพูดในเชิงประชด ให้มันรู้ซะบ้างต่อไปจะได้ไม่กล้าทำแบบนี้อีก
“แฟนใหม่? เธอพูดว่าจะหาแฟนใหม่ต่อหน้าฉันเลยเหรอวะ!!” แค่ได้ยินคุณเพลิงก็โกรธจนหน้าแดง นี่แค่คำพูดนะถ้าทำจริง ๆ ฉันต้องโดนบีบคอตายแน่ ๆ
“ใช่ค่ะ แฟนเอยหายเงียบไปแบบนั้นไม่อยากรอหรอกค่ะ”
“ฉันไม่เชื่อว่าเธอจะไม่รอ เธอรอฉันตลอด” เขาพูดเข้าข้างตัวเองแล้วก็ยิ้มกริ่ม
“ถ้ารู้ว่าเอยรอทำไมไม่รีบกลับมาละคะ” ฉันถามกลับด้วยอารมณ์ท
