ตึกตัก ตึกตัก~ หัวใจดวงน้อยมันเต้นแรงเมื่อได้ฟังคำพูดของคุณเพลิง ฉันพยายามแล้วพยายามห้ามความรู้สึกแต่ไม่เคยทำสำเร็จ
“ไอ้ไฟมันพูดถูก” ฝ่ามือใหญ่ยกขึ้นมาสัมผัสที่ใบหน้าของฉันเบา ๆ จากนั้นคุณเพลิงก็พูดต่อ “… เธอคือจุดอ่อนของฉัน”
“ทำไมเอยถึงเป็นจุดอ่อน อื้อ~”
ยังพูดไม่จบคุณเพลิงก็กดริมฝีปากลงมาบดขยี้ริมฝีปากของฉัน เขาขยี้จูบไม่หนักหน่วงมากแต่ก็ไม่ได้นุ่มนวล ผ่านไปครู่หนึ่งถึงยอมถอนริมฝีปากออก
“อยากรู้ไหมว่าทำไม ?”
“… ค่ะ”
คุณเพลิงมองหน้าฉันครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะหยัดตัวยืนเต็มความสูง วงแขนแกร่งโอบตัวของฉันเข้ามาแนบในอ้อมกอด สร้างความงุนงงให้กับฉันไม่น้อย
คุณเพลิงไม่ได้พูดอะไรเลย ตอนนี้ฉันได้ยินแค่เสียงหัวใจของเขาที่มันเต้นแรงไม่แพ้เสียงหัวใจของฉัน
“ท… ทำไมเสียงหัวใจของคุณเพลิงถึงได้เต้นแรงขนาดนี้ล่ะคะ”
“ลองหาคำตอบเองสิว่าทำไม” พูดจบเขาก็ผละกอดออก แล้วเดินกลับไปนั่งกินข้าวต่อทิ้งค
