บทที่ 21
รุกแรง
“มะลิ..พี่กวินเรียกแก ไปสินั่งเอ๋ออยู่ได้..ต้องให้เตือนอีกแล้วนะนังนี่” นาราดุนหลังเพื่อนให้ลุกขึ้น
“เออ ๆ ฉันไปนะ” มะลิไม่ลืมหยิบถุงที่มีขวดน้ำและผ้าเย็นติดมือไปด้วย เพราะตั้งใจเตรียมมาให้เขาโดยเฉพาะ
“พี่กวินเรียกหนูหรอ”
มะลิเอ่ยถามแหงนหน้ามองกวินตาแป๋ว จนชายหนุ่มอดยิ้มไม่ได้กับท่าทางน่ารักของเธอ ความหงุดหงิดก่อนหน้าหายไป เมื่อเจอรอยยิ้มสดใสและแววตาที่แสดงออกชัดเจนว่าชอบเขา
“เรานี่นะ..รู้อยู่แล้วยังจะถาม”
“คริ คริ อ่ะ..น้ำกับผ้าเย็นหนูซื้อมาให้”
มะลิยื่นของให้เขา และกวินก็รับมาด้วยความละมุน ทั้งสองสบตากันหวานซึ้งเพราะต่างนึกถึงบทรักอันเร่าร้อนที่มีร่วมกัน ใบหน้าเล็กแดงระเรื่อจนกวินยิ้มขำ เพราะจับได้ว่าเธอคงคิดเรื่องนั้น ทั้งคู่ต่างมีแรงดึงดูดเข้าหากันอย่างมหาศาลโดยไม่รู้ตัว
“ขอบคุณครับ น่ารักจัง”
“บอกแล้วว่าหนูเซอร์วิสหลังการขายเป็นเลิศ” มะลิพูดอวดตัว เธอยักคิ้วใ
