บทที่ 40
ใจกากอย่าปากเก่ง
“พี่กวินคะ!”
พรึ่บ !
“เฮ้ย..! อื้ม..!”
กวินตกใจหน้าเหวอไม่ทันตั้งตัว เมื่อแวนด้านั่งลงบนตักแล้วประกบปากจูบลงมาทันที ร่างสูงตัวแข็งทื่อพยายามผลักออกแต่ไม่เป็นผล
เชี่ย ! อะไรวะเนี่ย
“อื้ม..” กวินรวบรวมสติจับไหล่บอบบางแล้วผลักแวนด้าสุดแรง
ผลั่ก !
“ทำอะไรครับแวนด้า? !!”
กวินลุกขึ้นขณะที่แวนด้าเซถลาห่างออกไป แต่ยังไม่ทันไรใบหน้าสวยก็สะบัดไปตามแรงฟาด
“ว๊าย..”
เพี้ยะ !
แวนด้าหน้าหันจากนั้นเธอก็ตวัดสายตากลับมามองนาราราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ ข้างๆ มีมะลิยืนตกตะลึงกับสิ่งที่เห็นก่อนหน้านี้เด็กสาวตาแดงกำมือไว้แน่น กวินรีบเดินเข้าไปหาแต่เธอกลับถอยห่างทำให้ชายหนุ่มหน้าเสียสบถคำหยาบออกมาหลายคำ
“แกตบฉันทำไมนารา” แวนด้ากุมหน้าถามเสียงดัง
“แค่ตบมันยังน้อยไป ฉันเตือนแกแล้วใช่มั้ย ไม่คิดว่าแกจะต่ำตมขนาดนี้” นาราพูดอย่างเดือดดาล
“ต่ำอะไร..ฉันก็แค่สะดุดล้ม แล้วอยู่ดีๆ
