บทที่ 49
อยากได้พี่ NC
พรึ่บ..
กวินยืนพิงประตูอยู่หน้าห้องนอนทรุดตัวลงนั่งบนพื้น ก้มเอามือปิดหน้า อกแกร่งสะท้านเสียใจไม่ต่างกัน ตั้งใจปิดประตูไม่สนิทเพราะอยากดูปฏิกิริยาจากมะลิ และทุกคำที่เธอพูดเขาได้ยินจนหมด
ไม่เคยทะเลาะจนไม่ฟังเหตุผลของกันและกัน เขาจึงจัดการกับความดื้อรั้นของมะลิได้ไม่ดีนัก เธอมีเหตุผลของเธอเขามีเหตุผลของเขา จึงไม่แปลกที่มีปากเสียงและเขาตัดสินใจหนีออกมา แต่สุดท้ายก็ใจแข็งไม่พอจึงมาไกลได้แค่หน้าประตูห้องนอน
ร่างสูงค่อยๆ ลุกขึ้นแล้วเปิดประตูเดินเข้าไปหาคนตัวเล็กที่นอนอยู่บนเตียง ใบหน้าเปื้อนไปด้วยน้ำตาทำให้ใจเขาเจ็บ เธอคงเสียใจมากน้ำตาถึงได้ไหลอยู่ตลอดแม้จะหลับไปแล้วก็ตาม
“พี่ขอโทษนะคะคนดี” กวินสอดตัวใต้ผ้าห่มดึงร่างบางเข้ามาในวงแขน กดจูบบนหน้าผากมนหนักๆ จากนั้นก็ค่อยๆ จูบซับน้ำตาไปทั่วใบหน้าเนียนใสด้วยความอ่อนโยน เด็กสาวครางฮือในลำคอขยับยุกยิกเบียดร่างหาและไม่นานก็ห
