บทที่ 5 กดติดตาม
1546 คำ
บทที่ 5
กดติดตาม
แกร็ก..
“พี่กวินเข้ามาในห้องมะลิก่อนสิคะ..”
“ไม่ดีกว่าครับ..มะลิน่าจะเดินเองไหวอยู่นะ..แค่นี้เอง”
กวินค่อยๆ ปล่อยมือออกจากเอวบาง แล้วให้เธอพยุงตัวเท้าแขนกับกำแพง ชายหนุ่มถอยห่างออกไปจนมะลิหน้าเสีย
“แต่หนูยังเจ็บอยู่เลยนะคะ”
“เดินแค่นี้เองนะ..พี่ว่าเรารีบเข้าห้องเถอะ..ยืนนานๆ แบบนี้จะแย่เอานะ”
“ก็ได้ค่ะ..” มะลิหน้ามุ่ยอย่างผิดหวัง อุตส่าห์หลอกล่อขึ้นมาได้แล้ว แต่เขาดันเป็นคนดีซะงั้น
..พ่อคนซึน นี่ห้องมะลิเลยนะ ห้องมะลิเน็ตไอดอลเลยนะเว้ย จะไม่อยากเข้าไปหน่อยเหรอ..
“พี่กลับแล้วนะ..หายไวๆ นะครับ” กวินหมุนตัวเดินตรงไปยังลิฟต์ แต่มะลิก็เรียกเขาไว้เสียก่อน
“เดี๋ยวค่ะพี่กวิน ถ้าพี่จะลงไปพี่ต้องมีคีย์การ์ดนะคะ ไม่งั้นออกจากคอนโดไม่ได้”
เพราะคอนโดมีระบบความปลอดภัยดีเยี่ยม บุคคลภายนอกจึงเข้าออกยาก หากเขาเดินลงไปโดยที่ไม่มีคีย์การ์ดได้โดนยามเพ็งเล็งแน่
“อ้าว..เหรอครับ..ทำไงดีล่ะ”
เธอก็เจ็บขาคงลงไปส่งไม่ได้ ชายหนุ่มยืนนิ่งครุ่นคิด แต่ไม่นานมะลิก็ยื่นคีย์การ์ดมาให้เขา
“พี่เอาไปใช้ก่อน พรุ่งนี้ค่อยเอามาคืนหนูก็ได้ค่ะ”
อิอิ แค่นี้ก็หาเรื่องเจอเขาได้แล้ว มะลิแอบปลื้มใจกับความฉลาดแกมอ่อยของตัวเอง
“จะดีเหรอครับ พวกเราเพิ่งรู้จักกัน..คือพี่..”
“หรือพี่จะนอนที่ห้องหนูแทนล่ะ พรุ่งนี้เช้าค่อยลงไปพร้อมกันตอนไปเรียนก็ได้นะ”
ไม่อ้อมค้อมแล้วจ้า ในเมื่อเขาซึนขนาดนี้ ก็เอามันตรงๆ แบบนี้แหละ ได้ไม่ได้ก็ค่อยว่ากันทีหลัง
“ไม่ดีกว่า งั้นพี่ขอก่อนนะครับ พรุ่งนี้เดี๋ยวพี่คืน” กวินคว้าคีย์การ์ดมาถือไว้
“เอาโทรศัพท์พี่มา..” มะลิยื่นมือมาข้างหน้าพร้อมกระดิกนิ้ว กวินทำหน้างงว่าเธอจะเอาโทรศัพท์เขาไปทำไม
“ยังไงครับ”
“ก็แลกคอนแทร็กกันไงคะ ไม่งั้นพี่จะติดต่อหนูยังไง” มะลิพยายามเก็บอาการดี๊ด๊าไว้อย่างสุดความสามารถ
“อ่อ ครับๆ ”
ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก จนกวินตั้งตัวไม่ทัน ปกติเขาจะไม่ยอมให้เบอร์หรือแลกไลน์กับใครง่ายๆ ยิ่งเป็นผู้หญิงยิ่งไม่มีทางเพราะไม่อยากมีปัญหากับแฟนสาว
แต่เพราะตากลมโตใบหน้าบ๊องแบ๊ว ทำให้เขาขาดการควบคุมตัวเองไปชั่วขณะ มารู้ตัวอีกทีมะลิก็จัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“พรุ่งนี้ไม่รู้หนูจะไปเรียนยังไง รถก็อยู่ที่มหาลัย พี่กวินช่วยมารับหนูหน่อยได้มั้ยค่ะ” น้ำเสียงออดอ้อนพร้อมกับใบหน้าเป็นกังวลทำเอากวินสงสารจับใจ ชายหนุ่มก้มหน้าอย่างใช้ความคิด ทุกเช้าเขาต้องรับลดาไปมหาลัยหากมีเรียนตรงกัน มีก็แต่ช่วงเย็นที่บางวันลดาจะให้เพื่อนไปส่งเช่นวันนี้
หากมารับมะลิไปด้วยอาจดูไม่เหมาะ ไม่รู้ว่าจะแนะนำทั้งสองให้รู้จักกันยังไง จะบอกว่าต้องรับผิดชอบเพราะเป็นคนทำให้น้องเจ็บมันก็ยังไงๆ อยู่ โอ๊ย..เครียด ไม่น่าใจดีตั้งแต่แรกเลยเรา
“......”
“พี่กวินเงียบแบบนี้ หนูคงต้องนั่งแท๊กซี่ไปเองแล้วมั้ง แต่กลัวจังหนูเพิ่งมาอยู่กรุงเทพได้ไม่ถึงเดือน ถ้าเจอคนขับหื่นกามจะทำยังไง เราก็ดันสวยมากซะด้วยซิ..ว๊าแย่เลยเนอะ”
เสียงบ่นงุ้งงิ้งๆ ยังกับลูกแมวที่เขาเลี้ยงไว้ เรียกรอยยิ้มกว้างจากกวินได้ไม่ยาก นอกจากจะหน้าตาน่ารัก มะลิยังเป็นคนมั่นใจในตัวเองสูงมาก
“อ่าๆ ..ก็ได้ครับ พรุ่งนี้เช้าพี่จะมารับ เรามีเรียนกี่โมง”
“หนูมีเรียนเก้าโมงค่ะ”
กวินเปิดโทรศัพท์เพื่อดูตารางเรียนของแฟนสาว ก่อนทำหน้าเครียดเพราะดันตรงกับมะลิ กวินลองคำนวณเวลาว่าหากไปรับลดาเร็วขึ้นสามสิบนาที เขาก็จะขับรถวนกลับมารับมะลิได้ทัน โชคดีที่คอนโดของมะลิอยู่ใกล้มหาลัย ใช้เวลาเดินทางไม่ถึงยี่สิบนาทีด้วยซ้ำ
“โอเค..แปดโมงครึ่งพี่มารับนะครับ”
“ค่ะ..แต่พี่ต้องขึ้นมารับหนูบนห้องนะคะ เกรงว่าหนูจะเดินลงไปไม่ไหว”
กวินลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่พอได้สบตากับมะลิ เขาก็จำใจต้องพยักหน้า
“ครับ..เจอกันพรุ่งนี้นะ”
“ค่า..บ๊าย”
@คอนโดกวิน
กวินเอามือลองศีรษะนอนอยู่บนเตียง ข้างกายมีแมวพันธุ์บริติช ชอร์ตแฮร์สีขาวนอนอยู่ใกล้ๆ เขาเอาแต่คิดวกวนเกี่ยวกับมะลิ จนไม่สามารถตัดเรื่องของเธอออกจากหัวได้เลย
มะลิเหมือนมีมนตร์สะกดราวกับแม่มด ที่สามารถทำทุกอย่างได้เนียนตาโดยที่เขาไม่รำคาญเลยสักนิด รู้ว่าน้องอ่อยแต่ก็เอ็นดู เฮ้อ..ชายหนุ่มพยายามสลัดความคิดฟุ้งซ่านออกจากหัว
สมองสั่งให้เลิกคิด แต่มือกลับหยิบโทรศัพท์มากดเข้าอินสตาร์แกรม แล้วค้นหาแอคเค้าท์ของรุ่นน้องสาวเพียงไม่นานก็เจอ ยอดผู้ติดตามสองล้านคนของเธอทำเอาเขาตกใจอยู่ไม่น้อย
ที่บอกว่ามีชาแนลเป็นของตัวเองคงจะจริงเพราะเธอน่าจะมีแฟนคลับเยอะพอควร มะลิคงเป็นตัวแม่เรื่องแฟชั่น ดูจากรูปที่อัพและไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิต แม้หลังๆ จะมีคลิปรีวิวการกินส้มตำปูปลาร้าซะเป็นส่วนใหญ่ก็ตาม
เขาได้รู้ความจริงอย่างหนึ่งว่ามะลิกดติดตามเขามานานแล้ว และเธอตามเม้นต์โพสต์ที่มีน้องแมวดีน่าของเขาอยู่บ่อยๆ ก้านนิ้วยาวสไลด์ดูรูปเธอไปเรื่อยๆ บางทีก็เผลอยิ้มบางทีก็หัวเราะ จนในที่สุดกวินก็ตัดสินใจกดติดตามอินสตาร์แกรมมะลิกลับไป
“กรี้ดดดดด”
คนกดติดตามนอนยิ้ม ส่วนคนที่ถูกติดตามคืน ถึงกับกรีดร้องเสียงดังลั่นห้อง มะลิลุกกระโดดโลดเต้นบนเตียงอย่างดีใจเหมือนคนบ้า เมื่อมีการแจ้งเตือนว่ากวินได้กดติดตามเธอในอินสตาร์แกรม และยิ่งไปกว่านั้นเขาเข้ามาดูสตอรี่ที่เธออัพวันนี้ทุกคลิป
..เชี่ย ฉันฟิน ฉันฟิน..
มะลิเก็บความดีใจไว้คนเดียวไม่ได้อีกต่อไป เรื่องนี้ชาวเดอะแก๊งต้องได้รู้ ความแรดความร่านที่สะสมมาเป็นเวลานานมันกำลังผลิดอกออกผล เธอกำลังขยับเข้าใกล้ความฝันเข้าไปทุกที ไม่รอช้าเด็กสาวจัดการโทรเข้าไลน์กลุ่มเพื่อแชร์ความดีใจกับเพื่อนรัก
นารา : [ยังไง..ไหนเล่ามาเลย]
มะลิ : “พี่กวินกดติดตามฉันแล้วแก...โอ๊ย..ฉันจะคลั่ง”
แวนด้า : [ดีใจด้วย..ถือว่าวันนี้ประสบความสำเร็จ]
มะลิ : “พวกแกว่าฉันต้องทำไงต่อ"
นารา : [เอ้าอีนี่ เขาทำขนาดนี้แล้ว ก็ตัดชุดแต่งงานรอเลยป่ะวะ จะลังเลอะไรอี๊กกก]
มะลิ : “ใช่ม๊ะ? เขาเข้ามาดูสตอรี่มากดติดตามก็คือชอบฉันแหละเนอะ”
แวนด้า : [หยุดเลย..อีพวกมโนเก่งเรื่องแบบนี้เข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยเลย]
มะลิ : “อีแวน..ทำไมชอบขัดความสุขของเพื่อนจังวะ”
นารา : [เออ..คนเขากำลังฟินๆ อีห่าทำเสียอารมณ์หมด]
แวนด้า : [ฟินกับนรกก่อนมั้ย..อย่าลืมว่าพี่เขามีแฟนแล้วนะ พี่กวินก็แค่กดติดตามไม่ได้หมายความว่าเขาชอบอีมะลิซะหน่อย พวกแกอ่ะเพลาๆ เรื่องมโนลงบ้าง]
มะลิ : “แป่ว..หดหู่วะ แค่นี้แหละแยกย้าย ฉันจะมาร์คหน้าแล้วรีบนอนจะได้หน้าเด้งๆ เพราะพรุ่งนี้พี่กวินจะมารับไปเรียนแต่เช้า คริ คริ”
นารา : [อ้ายยยยย..อีมะลิเพื่อนรัก แกแน่มาก โอ๊ย ไปทำอีท่าไหนพี่เขาถึงจะไปรับ]
มะลิ : “ยังไม่ได้ทำซักท่า..แต่เพราะความฉลาดของฉันไง เลยหลอกล่อพี่เขาให้มารับได้ คริ คริ”
แวนด้า : [ดีใจด้วยย่ะ..]
นารา : [อีแวน..มึงช่วยจริงใจกับเพื่อนหน่อยสิ นี่คือเพื่อนกำลังอ่อยผู้ชายสำเร็จนะ]
มะลิ : "จริง..อีห่านี่ชอบขัด อยากจะฟาด”
แวนด้า : [เออๆ ขอโทษแล้วกัน แน่ใจนะว่ายังไม่ได้ซักท่า]
มะลิ : “ตอนนี้อ่ะยัง..แต่ต่อไปอ่ะไม่แน่ ฮ่าๆ ฉันฟินรอล่ะเนี่ย”
นารา : [ฉันก็จินตนาการตามแล้ว]
แวนด้า : [แยกย้ายกันไหม ให้มะลิมันไปทำสวย]
มะลิ : “โอเค..บ๊าย”
หลังจากวางสายมะลิก็รีบเด้งตัวขึ้น เพื่อหาแผ่นมาร์คหน้ามาจัดการทำตามขั้นตอน เด็กสาวสาวนอนหน้าตรงโดยมีแผ่นสีขาวแปะอยู่บนหน้า เธอยิ้มแก้มปริเมื่อคิดว่าพรุ่งนี้จะได้เจอหน้าหล่อๆ ของกวินก่อนเข้าเรียน แบบนี้ค่อยมีกำลังใจฟังบรรยายวิชาเศรษฐศาสตร์จุลภาคขึ้นหน่อย
..เรื่องเรียนอ่ะเกรดหนึ่ง แต่เรื่องคิดถึงพี่กวินอ่ะเกรดสี่..
..งู้ย อีมะลิจะตัวแตกแล้ว..
- ผู้เขียน
