บทที่ 7-3 ลูกค้าคนแรก

1388 คำ

“น้องสาวผมเขาแค่งอนที่บ้าน เธอเลยรับงานประชดเพราะอยากให้คนที่บ้านเป็นห่วง ผมขอโทษด้วยที่ทำให้คุณต้องเสียเวลา ผมจะชดใช้ค่าเสียหายให้เอง” ใจจริงปารวีย์อยากจะบอกออกไปอีกแบบ แต่เกรงว่าปภาวรินทร์จะเสียหาย เลยเลือกจะบอกอีกฝ่ายไปว่าเธอเป็นน้องสาวของเขา ผู้ชายคนนั้นเข้าใจและยอมถอยออกไปพร้อมเงินก้อนหนึ่งจากเขา และเขาก็นั่งรอด้วยอารมณ์เดือดดาลจนกระทั่งปภาวรินทร์ปรากฏตัว ร่างบางที่ขดตัวใต้ผ้าห่มพลิกตัวเรียกความสนใจจากปารวีย์ ตาคมฉับพลันฉายแววคุกรุ่นขึ้นมา หากไม่ติดว่าเขาสูบพลังจนเธอหมดแรงแล้วละก็ เขาอยากจะปลุกอีกฝ่ายขึ้นมาเขย่าตัวแล้วถามว่าเป็นนักแสดงมันเหนื่อยนักหรือไงถึงต้องมารับงานกินข้าว แต่ที่ทำให้เขาโมโหจนควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่ก็คงจะเป็นประโยคที่ออกมาจากริมฝีปากเต็มอิ่มอย่างประชดประชันนั่นแหละ “ใช่ค่ะ ปั้นชาไม่ได้เพิ่งจะทำครั้งนี้เป็นครั้งแรก ตั้งแต่เข้าวงการมาปั้นชาก็ทำแบบนี้มาตลอดนั่นแห

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม