ตอนที่ 13 ไม่ได้หนี ก็แค่….

1611 คำ

หอพักในมหาวิทยาลัย “อาย แกแน่ใจนะว่าคุณหมอจอมโหดนั่นจะไม่ไล่มาฉีกอกฉันกับแกถึงในนี้” “เขามาก็ไม่รู้หรอกว่าอยู่ที่ไหน หอในมหาลัยมีตั้งหลายที่” “ก็ใช่อยู่ แต่คนที่ถึงกับขับเฮลิคอปเตอร์มารับแกได้คงหาแกเจอไม่ยากนักหรอก” “ไม่ใช่ธุระอะไรของเขาเสียหน่อย อีกอย่างเราก็ต้องฝึกงาน มาพักที่นี่ก็ดี ที่นี่ใกล้บริษัทมากกว่าที่บ้าน” “อืม หาข้อแก้ตัวไปนะ เอาเลยเพื่อน ถ้าแกคิดว่าแกหนีเขาได้ตลอดอ่ะนะ” “ฉันไม่ได้หนี ก็แค่….” “อาย แกรักหมอเจษหรือเปล่าตัวแกน่าจะมีคำตอบดีนะ” “รักแล้วจะได้อะไรล่ะ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ สู้ถอยออกมาดีกว่าก่อนที่จะเจ็บมากกว่านี้ดีกว่า” “แกมั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอ แกไม่คิดบ้างเหรอว่านั่นจะเป็นแค่อุบัติเหตุ” “นั่นมันเรื่องของเขาไม่ใช่เรื่องของฉัน ในเมื่อเขาเองยังไม่พูดอะไรเลยแล้วแกมานั่งแก้ตัวแทนเขาทำไมกัน” “อาย บางทีแกก็ดื้อสุดโต่งเหมือนกันนะ แกไม่แม้แต่จะถามเขาด้วยซ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม