“ถ้าอย่างนั้น….”
“พี่ไม่เคยมีอะไรกับเธอแน่นอน มีแค่วันนั้นแหละ แล้วก็อย่างที่อายได้ยินเลย พี่ไม่มีอารมณ์”
“ไม่ได้ถามเสียหน่อย”
“ก็อยากจะพูด ทำไมล่ะ”
“แต่ไปบอกเธอว่าจำไม่ได้แบบนี้พี่เจษไม่กลัวจะมีปัญหาตามมาเหรอคะ”
“มีมามากพอแล้ว จำคืนงานเลี้ยงนั่นได้ไหม คนที่มาล้มใส่พี่จนเสื้อมีรอยแล้วพี่ผลักตกสระในบ้าน ก็คนนี้แหละ”
“อะไรนะคะ เป็น…คุณกิฟต์หรอกเหรอคะ เจอกันก็บ่อยนี่คะทำไมพี่จำเธอไม่ได้”
“ก็ไม่ได้อยู่ในสายตาทำไมพี่ต้องจำด้วย แค่จำประวัติคนไข้แต่ละวันก็มากพออยู่แล้ว”
“แต่ว่าเธอถึงกับ….”
“ใช่ แล้วบางคนก็งอนจนหนีออกจากบ้านด้วยครั้งล่าสุด”
“เปล่านะ ไม่มีใครงอนสักหน่อย”
“งั้นเหรอ”
“แบบนี้ยุ่งแน่ ๆ”
“ไม่ยุ่งหรอกแค่เราเชื่อใจกันก็พอแล้วคนอื่นทำอะไรไม่ได้หรอก”
งานเลี้ยงปิดกอง
หมอเจษมาร่วมงานเลี้ยงกับอายด้วยตามคำเชิญของพี่หวาน แต่ละคนสนุกกันมากซึ่งเขาเองก็นั่งเงียบ ๆ เพื่อให้เธอสนุกกับเ
