“อาย….คือเรื่องนี้…”
“บริษัทน่าเชื่อถือดี น่าจะเป็นคุณอิฐสินะที่แนะนำเธอเข้าไปแต่ไม่คิดจะพูดอะไรบ้างเลยเหรอ ที่กลับค่ำทุกวันเพราะเรื่องนี้เหรอ…พูดมาสิ”
อายรู้สึกว่าเขากลับไปเป็นหมอเจษคนเดิมที่เย็นชาคนนั้น คนที่ก่อนหน้านี้แทบจะไม่เคยพูดดี ๆ กับเธอเลยสักครั้ง จริงอยู่ที่เธอไม่ได้บอกเขาในเรื่องนี้ แต่เพราะว่าเธอแทบจะไม่เจอเขาเลย
“พี่เจษคะ เรื่องนี้อายไม่ได้จะปิดบังนะคะอายก็แค่ยังไม่ทันได้บอกเท่านั้นเอง”
“อืม รู้แล้วว่าไม่มีเวลาจะบอก ทั้งเวลาตอนเช้าที่ไปส่ง กลับมาบ้านก็กินข้าวด้วยกันทุกวัน นอนด้วยกันทุกคืน ไม่มีเวลามากพอที่จะพูดเลยสินะ บอกพี่มาสิ อาย!!”
เสียงตะคอกนั้นทำให้เธอรู้สึกกลัวขึ้นมา เขาไม่เคยใช้เสียงแบบนี้กับเธอ แม้แต่ตอนที่ใจร้ายที่สุดก็ใช้เพียงเสียงเรียบ ๆ เท่านั้น แต่ครั้งนี้ถึงกับตะโกนเสียงดังและเริ่มปัดกระเป๋าเธอลงมาดู
“นี่อะไร เอกสารสัญญา คิดยังไงถึงได้ทำเรื่องนี้ลงไปทั้ง
