ปิญชาน์กดจูบลงมาอีกครั้งอย่างเร่าร้อนขณะที่กายแกร่งยังคงถูกตอดรัดอยู่ในโพรงถ้ำ ถึงแม้จะเสียวจนแทบจะทนไม่ไหวแต่ก็อยากยืดเวลาแห่งความสุขอีกนิด
“ดีไหมอัยย์ มีความสุขหรือเปล่า”
เขาถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า เพราะความต้องการของตนเองยังไม่ถูกปลดปล่อย แต่ก็อยากจะให้เธอได้พักหายใจสักนิดก่อนที่เขาจะเริ่มบทรักอีกครั้ง
“หมอชาน์ก็รู้ ไม่เห็นต้องถามเลย”
หญิงสาวอายจนหน้าแดงกับคำถามที่เจ้าตัวนั้นก็คงจะรู้ดีกว่าใคร
“พยักหน้าก็ได้ ผมอยากรู้ว่าคุณมีความสุขไหม”
ปิญชาน์ถามขณะที่เขายังกดสะโพกวนในตัวของเธอ
ไอรดาพยักหน้า ตาคู่สวยสบกับตาคมปราบ เธออยากให้เขารู้ว่าเธอนั้นมีความสุขมากแค่ไหนแต่ก็ยังไม่กล้าจะพูดกับเขาตรง
“น่ารักมากอัยย์ของผม”
มือใหญ่ดึงหมอนที่รองอยู่ใต้สะโพกของเธอออก จับให้หญิงสาวตะแคงหันหลังให้ตัวเอง จับขาข้างหนึ่งของเธอยกขึ้นเล็กน้อยสอดความแข็งร้อนเข้าไปยังช่องรักอันคับแคบลึกจนสุดโคน ก่อนจะขยับ
