เวลาผ่านไปหลายเดือน ความสัมพันธ์ของทั้งคู่เริ่มดีขึ้น จากที่หญิงสาวต่อต้านชายหนุ่มมาตลอด เธอกลับเริ่มมองเห็มมุมดีๆ ในตัวชายหนุ่ม จิตใจที่เคยตั้งมั่นว่าจะไม่หวั่นไหวไปกับเขา มันเริ่มสั่นคลอนลงไปเรื่อยๆ ชายหนุ่มเริ่มเข้ามานั่งในใจหญิงสาวอย่างที่เจ้าตัวไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ
แต่สิ่งที่เธอไม่มั่นใจคือความรู้สึกของชายหนุ่มที่มีต่อเธอ เพราะเขาไม่เคยบอกว่ารัก จะมีเพียงก็แต่ความปรารถนาทางกายเท่านั้นที่ยังคงสม่ำเสมออยู่ และที่สำคัญชายหนุ่มได้ให้หญิงสาวลาออกจากงาน เพื่อมาอยู่ดูแลคุณทิพวรรณ ซึ่งก็ทำให้คุณทิพวรรณยิ่งประทับใจในตัวของศรีสะใภ้คนนี้
เช้าวันหนึ่ง...
ร่างสูงงัวเงียขึ้นมาด้วยอาการมึนศรีษะ ราวกับโลกนี้กำลังหมุนเคว้งคว้าง เขาพยุงตัวลุกขึ้นด้วยความพะอืดพะอม ก่อนที่จะตรงดิ่งไปยังห้องน้ำแล้วอาเจียนออกมาแทบจะหมดไส้หมดพุง ทำให้หญิงสาวที่หลับอยู่ถึงกับตื่นขึ้นมาเพราะเสียงอาเจียนของชายหนุ่ม
ปานตะวัน
