แต่งก็แต่งสิ...1

485 คำ

“นี่คุณจะไม่ทำอะไรจริงๆ เหรอ ถ้างั้นฉันจะไปสารภาพกับม๊าคุณนะว่าทั้งหมดเป็นแผนการของคุณ” ถึงคราวที่ปานตะวันข่มขู่ชายหนุ่มบ้าง “คุณไม่กล้าหรอกปานตะวัน เพราะถ้าคุณกล้า คุณก็ทำมันไปตั้งนานแล้วไม่มานั่งเครียดรอผมอยู่แบบนี้หรอก” นาทีนี้หญิงสาวรู้สึกเกลียดในความฉลาดของชายหนุ่มเหลือเกิน นี่เขาอ่านท่าทางและนิสัยของหญิงสาวขาดทุกอย่าง “คุณนี่มันเจ้าเล่ห์เหลือเกิน ฉันไม่ไหวแล้วนะ อยู่ดีๆ ทำไมฉันต้องมาซวยกับเรื่องแบบนี้ด้วย ฉันไม่เข้าใจจริงๆ” ปานตะวันส่ายหน้าด้วยความระอากับความเจ้าเล่ห์ของชายหนุ่ม นี่เขากำลังจะทำให้เธอถึงทางตันแล้วจริงๆ หรือ “ผมจะถือว่านี่คือคำชมนะครับคุณว่าที่เจ้าสาว บัตรเครดิตที่ให้ไปใช้ได้เต็มที่เลยนะ เพราะมันไม่จำกัดวงเงิน” ชายหนุ่มยังคงทำหน้าเป็นใส่หญิงสาว “ฉันไม่น่าเสียเวลาหลายชั่วโมงมานั่งรอเพื่อจะเจอคำตอบแบบนี้ของคุณเลย เอาของคุณคืนไปฉันไม่ต้องการ” ปานตะวันกล่าวจบก็ยื่นบัตร

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม