เช้าวันต่อมา...
ร่างบางลืมตาขึ้นมาด้วยความเมื่อยล้า เธอรู้สึกระบมไปหมดทั้งตัว เรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดปรากฏอย่างชัดเจนในใจของหญิงสาว ปานตะวันไม่เหลือศักดิ์ศรีใดแล้ว ตอนนี้เธอเป็นภรรยาของชายหนุ่มทั้งพฤตินัยและนิตินัย เมื่อนึกได้เช่นนั้นหญิงสาวจึงค่อยๆ ขยับตัวแล้วก้าวลงจากเตียง เธอไม่กล้าสู้หน้าชายหนุ่ม ถ้าชายหนุ่มลืมตาตื่นขึ้นมาตอนนี้หญิงสาวคงจะวางสีหน้าไม่ถูกอย่างแน่นอน
แต่ด้วยความที่ทัพไทเป็นคนที่มีประสาทสัมผัสที่ไว เขาจึงลืมตาตื่นขึ้นมาทันทีที่หญิงสาวขยับตัว มือยาวคว้าเข้าไปที่เอวคอดกิ่วของภรรยาหมาดๆ
“จะไปไหนครับคุณภรรยา” ชายหนุ่มเอ่ยถามเสียงนุ่ม ใบหน้าคมสันก็คลอเคลียอยู่ที่เรือนผมหอมกรุ่นของภรรยาสาว
“ปล่อยก่อนค่ะ เดี๋ยวฉันจะไปอาบน้ำ” ปานตะวันรีบแกะมือปลาหมึกของสามีเธอออกจากบริเวณเอวคอดกิ่ว
“ไม่เอาอย่าเพิ่งลุก อยากอยู่กับคุณภรรยาแบบนี้ก่อน” ชายหนุ่มออดอ้อนราวกับเด็กน้อย ทำให้หญิง
