ปิ๊งรักเจ้าสาวกำมะลอ

เงื่อนไข...1

“ค่ะ ดิฉันจะรีบจัดการแก้ไขให้ค่ะ หวังว่าคุณคงไม่ใช้อคติส่วนตัวในการตัดสินงานนะคะ” ในท้ายของประโยค ปานตะวันก็อดที่จะแซะชายหนุ่มไม่ได้

“ก็ไม่รู้สิ พอมันเป็นคุณแล้ว ความเป็นมืออาชีพของผมหายไปหมดเลย” ทัพไทยิ้มยั่วให้กับหญิงสาว ปานตะวันกำมือแน่นด้วยความโมโห เพราะเธอก็ไม่สามารถตอบโต้เขาได้อย่างที่ใจเธอต้องการ

“ค่ะ ดิฉันซวยเองที่ต้องมาร่วมงานกับคุณ” เสียงหวานใสของหญิงสาวอดที่จะเหน็บแนมชายหนุ่มไม่ได้

“ผมจะถือว่าเป็นคำชมผมนะ ยิ่งคุณพยศมากเท่าไหร่ มันก็ยิ่งทำให้สารเอนโดฟินในร่างกายผมมันหลั่ง คุณว่ามันแปลกมั้ยล่ะ” ทัพไทยังคงคอยปั่นป่วนความรู้สึกของหญิงสาว ยิ่งใบหน้าของเธองอเง้าเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งอยากแกล้งเธอ นี่เธอคงไม่รู้ว่าเขากับนิชานันท์และนิรุตน์นั้นปรับความเข้าใจกันเป็นที่เรียบร้อย เจ้าหล่อนก็เลยทำท่าทางราวกับโกรธเกลียดเขามาหลายชาติก็ไม่ปาน

“ดิฉันขอตัวกลับไปแก้งานให้คุณพอใจก่อนนะคะ” ปานตะวันรีบข่มความไม่พอใจ แล้วคว้าแฟ้มงานเดินออกไปจากห้องของชายหนุ่มทันที เธอกลัวว่าหากเธอยังนั่งอยู่ที่นี่ มีหวังเธอต้องเผลอตัวหลุดปากดาท่อชายหนุ่มเป็นแน่ เพราะฉะนั้นทางเลือกที่ดีที่สุดนั่นคือการถอยกลับไปตั้งหลักนั่นเอง

“ครับ แล้วผมจะรองานเจ๋งๆ จากคุณปานตะวันคนสวยนะครับ” ยิ่งได้หยอกเย้าเธอเท่าไหร่ยิ่งทำให้ชายหนุ่มรู้สึกมีความสุขมากขึ้นเท่านั้น ในขณะที่หญิงสาวก็สาวเท้ายาวๆ ออกไปจากห้องทันที เธอเลี่ยงไม่สนใจที่จะหันมาต่อกลอนกับชายหนุ่ม เพราะปานตะวันรู้ว่าเธอจะไม่มีวันชนะ

หลังจากวันนั้นปานตะวันก็กลับมาพบกับชายหนุ่มอีกครั้ง แต่งานของเธอก็ถูกเขาสั่งให้แก้อีก ความอดทนของหญิงสาวแทบหมดลง แต่เพราะคำว่าหน้าที่ปานตะวันจึงต้องทำงานนี้ให้จบ ตอนนี้เธอกลายเป็นถูกบีบคั้นจากทางผู้ใหญ่ของบริษัท และก็ทางทัพไทที่ทำตัวยียวนไม่เลิก

หญิงสาวว้าวุ่นใจเป็นอย่างมาก งานก็ยังจัดการทำใหทัพไทพอใจไม่ได้ แล้วที่สำคัญตอนนี้เธอก็ต้องเตรียมตัวไปเป็นเพื่อนเจ้าสาวในงานแต่งงานของนิชานันท์ ความวุ่นวายหลายๆ อย่างทำให้ปานตะวันรู้สึกเหนื่อยจนแทบขาดใจ โชคชะตากำลังทดสอบความอดทนของเธออย่างหนักหน่วง ภาระที่อยู่เบื้องหลังทำให้หญิงสาวไม่สามารถถอยกลับได้

เตี่ยกับม๊าของปานตะวันเปิดร้านขายของชำเล็กๆ พักหลังๆ มานี้ ร้านสะดวกซื้อได้เข้ามาเปิดที่ใกล้บ้านของเธอ ทำให้ยอดขายลดลงอย่างมาก จากที่ขายได้น้อยอยู่แล้ว ตอนนี้รายได้ของเตี่ยกับม๊ากลับลดลงเท่าตัว ดังนั้นปานตะวันจึงต้องกล้ำกลืนฝืนทนทำงานที่นี่ แม้ว่าตอนนี้เธอจะถูกกลั่นแกล้งสารพัดจากทัพไทมากเพียงใดก็ตาม