“หยุดๆ... ”
ภาพที่เห็นนั้นบาดตาบาดใจเกินกว่าวิลเลี่ยมจะทนดูได้อีกต่อไป เสียงตะโกนลั่นทำให้หมอโรเบิร์ตจำต้องรีบผละออกมาด้วยสีหน้าแสนเสียดาย
“เปิดผ้าขนหนูออกมาให้คุณนายโรสเห็นว่าคุณ
วิลเลี่ยมสามารถให้ความสุขเธอได้”
หมอโรเบิร์ตให้กำลังใจ วิลเลี่ยมกระชากผ้าขนหนูออกจากเอวของตัวเอง ตอนนั้นจึงได้เห็นว่าแก่นกายของเขาสามารถแข็งตัวขึ้นมาได้อย่างน่าทึ่ง
“ว้าว... เห็นมั้ยว่าวิธีของผมได้ผล”
น้ำเสียงของหมอโรเบิร์ตบอกความพึงพอใจ
“งั้นลงมือเลยครับ ตอนนี้คุณสามารถให้ความสุขคุณนายโรสได้แล้ว”
วิลเลี่ยมสืบเท้าเข้ามาหาฉัน ท่าทางเงอะงะไม่มั่นใจในตัวเองทำให้เขาดูเหมือนคนป่วย
ฉันทำตามที่หมอโรเบิร์ตสั่งด้วยการอ้าเข่าออกกว้าง เปิดทางรับดุ้นเนื้อน้อยๆ ของสามีที่ค่อยๆ กดประทับลงมา ท่ามกลางสายตาของหมอโรเบิร์ตที่มองมาอย่างเอาใจช่วยและนึกอิจฉาวิลเลี่ยมที่สามารถใช้สิทธิ์ของความเป็นสามีเพื่อเข้ามาในตัวฉัน
“อูย
