หลายวันต่อมา_
ขณะที่ร่างสูงยังทำงานในห้อง เขากดโทรศัพท์หาคนรักโดยใช้แอพพลิเคชั่นเปิดกล้องเห็นใบหน้า พบว่าดุจดาวกำลังกึ่งหลับกึ่งตื่นบนเตียงของเขา
"ช่วงนี้ทำงานหนักเกินไปหรือเปล่าคะ ทำไมหน้าตาซูบๆ อย่างนั้นล่ะ อดนอนบ่อยมากเลยเหรอ?" เสียงของคนปลายสายเอ่ยถาม
"พี่ยังปรับตัวเรื่องเวลานอนไม่ได้ต่างหาก ไม่ต้องเป็นห่วงนะ" ขณะที่พูดไปเขาก็ยังก้มหน้าสนใจมองหน้าจอคอมพิวเตอร์ สลับกับแผ่นเอกสารมากมายบนโต๊ะ
"นึกว่าจะบอกคิดถึงดาวจนไม่เป็นอันทำอะไรซะอีก"
"หื้ม?...เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงหรอกครับ พี่คิดถึงเราทุกเวลาอยู่แล้วนะ" เขารีบหันมองหน้าจอโทรศัพท์ พบว่าปลายทางลุกมานั่งตั้งใจสนทนาซะแล้ว
ก่อนหน้านี้เขาจะวางสายให้ดุจดาวได้นอนพักผ่อน เธอก็ไม่ยอมวางบอกว่ามีเรื่องจะชวนคุยตั้งหลายอย่าง จนเวลาคุยสายสนทนาเลยไปเกือบชั่วโมงเศษ
"อย่างนี้ค่อยน่ารักหน่อย"
ก็อก! ก็อก!
"เคซี่ขออนุญาตนะคะ มีงานมาให้คุณกิตด
