เช้าวันใหม่_
"หื้ม...จะรีบลุกไปไหนครับ ผมยังอยากนอนกอดคุณอยู่นะ" ร่างสูงบอกพร้อมกับตวัดแขนโอบให้ร่างอรชรล้มตัวนอนตามเดิม กว่าเขาและเธอจะได้นอนพร้อมกันก็เกือบรุ่งเช้า เพราะสูบเรี่ยวแรงร่างกายเธออย่างหนักอีกคืนแล้ว
"ไม่ได้แล้วนะนายต้องกินยาฆ่าเชื้อตอนเช้า ปล่อยฉันก่อนเลยนะนายคาอิล" น้ำเสียงหวานบอก แล้วบีบแก้มสากด้วยความหมั่นเขี้ยวเต็มแรง
"ไม่กินก็ได้ครับ ขอแค่นอนกอดคุณเดี๋ยวก็หาย" เขายิ่งตวัดแขนโอบคนตัวเล็กให้นอนตามเดิม
"ไม่ได้นะนายคาอิลตื่นเดี๋ยวนี้เลย!" เธอทั้งดิ้นทั้งรอดหดตัวใต้ท้องแขนแกร่ง มานั่งตรงข้างปลายเตียงหยิบเอาชุดนอนสวมใส่ ไม่ลืมจะหยิบให้ร่างสูงที่ลุกมานั่งหน้างอแบบเสียดาย
"แผลนี้เมื่อไหร่จะหายเนอะ อยากนอนกอดคุณทั้งวั้นทั้งคืนจัง"
"อย่าบ่นน่า ขืนนายไม่กินยาจะไปหายได้ยังไง?"
"แต่ถ้ากินเสร็จแล้วขอนอนกอดคุณอีกนะครับคุณคนสวย" คาอิลเอ่ยน้ำเสียงเล็กเสียงน้อย แล้วรีบลงจากเต
