บ้านพักตากอากาศ_
"ที่นี่เป็นบ้านของแม่ฉันเอง ไม่มีใครมานานมากแล้ว" เพียงขวัญเอ่ยแนะนำสถานที่ ระหว่างพาคนเจ็บเข้ามานั่งในบ้านไม้เก่าๆ แต่ยังคงความแข็งแรงและสะอาดสะอ้าน
ครั้งนึงเธอเคยพร้อมกับบิดาและมารดาก่อนที่ท่านจะเสีย ทุกอย่างยังเป็นความทรงจำซ่อนความสุขไว้ซะมากมาย แต่บัดดี้กลับลืมไปเสียหมดแล้วโดยเฉพาะผู้เป็นพ่อ
"เราคงต้องอยู่ที่นี่สักคืนนะครับ ไว้พรุ่งนี้ค่อยกลับ" เสียงเข้มบอก ตอนนี้ร่างกายตัวเองเริ่มทรมานของพิษบาดแผล คงมาจากการเสียเลือดมากในชั่วขณะ
ระหว่างที่เขาจอดรถก่อนขึ้นมาบนบ้านได้สำรวจดูบาดแผล โชคดีที่เอากระสุนออกได้เองด้วยอาวุธปลายแหลม ขืนเขาออกจากบ้านไปโรงพยาบาลตอนนี้ คนร้ายอาจจะรู้ตัวแล้วเป็นอันตรายแก่เพียงขวัญอีก
"นายจะไหวแน่นะ ฉันกลัวทำอะไรไม่ถูกถ้านายเป็นอะไรไป" ร่างอรชรยืนนิ่งประสานมือบางอย่างกังวล
"เรื่องแค่นี้มันเล็กน้อยสำหรับผมมากนะครับ แค่นอนพักสักคืนคงจะดีขึ้น"
