หลายวันต่อมา_
"เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีเลยนะคะ ที่วันหยุดของคุณหนูแล้วจะลงมานั่งเล่นข้างล่าง" ป้ามลสุดตื้นตันยกสองมือทาบอก ระหว่างที่แอบดูเพียงขวัญนั่งอ่านหนังสือตรงสวนข้างบ้าน ในช่วงเวลาเช้าตรู่ก่อนทานข้าวมื้อแรกของวัน
เธอรับแค่เพียงน้ำชาอุ่นๆ กับแซนวิชไม่กี่ชิ้น แม้ว่าหน้าสวยยังคงราบเรียบไม่แสดงอารมณ์อื่น คนเลี้ยงดูมาตั้งแต่เกิดย่อมรับรู้ได้ว่ากำลังเปลี่ยนไปในด้านที่ดีขึ้น
"เธอชอบเก็บตัวอยู่แต่ในห้อง?"
"ประมาณนั้นค่ะ ถ้าคุณวรยาอยู่ที่นี่ด้วยแล้ว ยิ่งแทบไม่ได้เห็นหน้าคุณหนูเลยค่ะ"
"แล้วคุณอดิศรไม่คิดจะสนใจลูกสาวบ้างเหรอครับ" คาอิลอดแปลกใจไม่ได้ ที่ได้ฟังเรื่องเล่าของคนที่เป็นบิดาปานจะหลงใหลเพียงเมียใหม่เท่านั้น
"อย่างว่าแหละค่ะ ตอนที่คุณท่านเสียคุณอดิศรก็เสียใจหนัก ยิ่งทำให้สองพ่อลูกทะเลาะกันนะคะ เพราะต่างคนก็คิดว่าไม่มีใครรักใครแล้ว ส่วนคุณวรยาก็เข้ามาช่วงนั้นพอดี" ป้ามลบอกอย่างก
