“เสียใจด้วยนะครับ ผมขอให้มินเจอคนดีๆที่สามารถดูแลชีวิตมินได้ในเร็ววันนี้นะครับ” ธีร์ภาณุพูดจบก็ยกนาฬิกาข้อมือขึ้นดู
“สายมากแล้วครับ เดี๋ยวผมต้องกลับเข้าไร่แสงตะวัน” ชายหนุ่มพยายามตัดบทเพื่อขอตัวกลับ วันนี้เขาเพียงแค่ต้องการคุยกับมินตราให้รู้เรื่อง เขาไม่อยากให้หญิงสาวไปที่บ้านอีก เพราะไม่ต้องการให้ไอรักคิดมากและใช้เป็นเหตุผลหนีกลับบ้านได้
“มินอยากไปที่ไร่ด้วยจังเลยค่ะ” มีหรือคนอย่างมินตราจะยอมแพ้ง่ายๆ เธอลงทุนไปเยอะมันต้องลองกันสักตั้ง
“เอ่อ...คงไม่สะดวกนะครับ ผมว่ามินเพิ่งกลับมา น่าจะใช้เวลาอยู่กับครอบครัวนะครับ คุณลุงกับคุณป้าสบายดีใช่ไหมครับ” ธีร์ภาณุพยายามเบี่ยงเบนประเด็น
“คุณพ่อคุณแม่สบายดีค่ะ เมื่อคืนมินก็ได้คุยกับพวกท่านแล้ว ไม่มีอะไรจะคุยแล้วค่ะ แต่มินอยากไปเที่ยวดูโน่นดูนี่มากกว่า นะคะขอมินไปที่ไร่ด้วย มินอยากไปดูสวนดอกไม้ของธีร์น่ะค่ะ ป่านนี้คงออกดอกสวยสะพรั่ง ให้มินได้ไปเปิด
