นาฬิกาบนผนังห้องบอกให้รู้ว่าเริ่มวันใหม่ได้เกือบสองชั่วโมงแล้ว คนตัวโตที่เพิ่งไขกุญแจบ้านเข้ามาหรี่ตามองร่างบนที่นอนคุดคู้บนโซฟาในความมืด เมื่อเดินเข้าใกล้ และกลิ่นหอมเฉพาะตัวที่เขาหลงใหลก็ทำให้รู้ว่าเป็นไอรัก
“หนูไอมานอนทำอะไรตรงนี้”
ชายหนุ่มพึมพำ แต่เมื่อคิดได้ว่าในห้องมีมินตรานอนอยู่ นั่นคงเป็นเหตุผลให้ไอรักต้องมานอนอยู่ตรงนี้ เขานึกโกรธตัวเองที่ใจอ่อนยอมให้มินตราค้างที่ไร่ด้วย ทำให้คนตัวเล็กต้องมานอนคุดคู้อยู่ที่โซฟา ธีร์ภาณุมองไปที่ประตูห้องนอนแล้วถอนหายใจ ก่อนจะยิ้มเจ้าเล่ห์ในความมืด ชายหนุ่มช้อนร่างบางขึ้นแนบอก ไอรักเบียดตัวเข้าหาอกอุ่นอย่างคุ้นเคย น่าจะเป็นเพราะเพิ่งข่มตาหลับได้ไม่นานทำให้หญิงสาวหลับลึก ไม่ได้รู้สึกตัวว่ากำลังถูกเปลี่ยนที่นอน
ธีร์ภาณุอุ้มร่างบางนุ่มนิ่มพาเดินเร็วตรงไปที่โกดังหลังใหญ่ในไร่ อากาศข้างนอกเย็นจนชายหนุ่มต้องกระชับร่างบางแน่นยิ่งขึ้น ไอรักเองก็กอดตอบแน
