“ใครน่ะ” เสียงป้าบัวตะโกนถามมาจากข้างในบ้าน
“หนูไอเองค่ะป้าบัว” ไอรักยืนรอสักครู่เดียวก็ได้ยินเสียงเปิดประตู เมื่อป้าบัวเห็นหน้าไอรักก็อุทานด้วยความตกใจ
“ตายล่ะ! นายหญิง ดึกดื่นป่านนี้มาทำอะไรคะ ทำไมไม่หลับไม่นอน เข้ามาก่อนค่ะอากาศเย็นๆเดี๋ยวไม่สบาย” ไอรักยิ้มแก้เก้อ เพราะไม่รู้จะตอบว่าอย่างไร แล้วเดินตามหลังป้าบัวเข้าไปในบ้าน
“เอ่อ...คือว่าหนูไอจะมาขอนอนกับน้อยหน่าน่ะค่ะ” ไอรักพูดขึ้นเบาๆ เมื่อเห็นแววตาป้าบัวมองมาด้วยความสงสัย
“น้อยหน่าหลับไปตั้งแต่หัวค่ำแล้วล่ะค่ะ ตัวร้อนนิดหน่อยน่าจะเป็นไข้ ป้าให้ทานยาแล้วก็หลับไปเลย” ป้าบัวพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย ไอรักจึงได้แต่ยิ้ม ป้าบัวมองหน้าหญิงสาวก่อนจะถามว่า
“นายหญิงมีปัญหาอะไรให้ป้าช่วยหรือเปล่าคะ”
“ไม่มีครับป้า” เสียงทุ้มดังขึ้นโดยที่คนถูกถามอ้าปากค้างกำลังจะตอบแต่ไม่ได้ตอบ ไอรักยิ้มแห้งๆให้ป้าบัวแล้วหันไปยิ้มให้ธีร์ภาณุ เพราะไม่รู้จะทำหน้า
