@ร้านทองแม่จันทร์วาดสาขา1
ทำทุกวันให้เหมือนทุกวัน ใช้ชีวิตปกติอย่างที่เคยเป็น ทั้งๆ ที่วันนี้ก็เหมือนทุกวัน ทว่าใจทั้งดวงทำไมมันเหี่ยวเฉาพิกล มีใครบ้างที่ปฏิเสธเขาแต่เราเจ็บเอง
ดวงตากลมโตมองนาฬิกาบนข้อมือ ปล่อยให้เวลามันผ่านไปช้าๆ ท่ามกลางผู้คนที่ใช้ชีวิตปกติ ทว่าอิงดาวในตอนนี้กลับไม่ปกติอีกต่อไป
คุณนายจันทร์วาดยืนกอดอกมองลูกสาวคนเดียวพลางใช้ความคิด หลายวันมานี้อิงดาวไม่ร่าเริงเหมือนเคย จากที่คุยจ้อเป็นต่อยหอยก็กลายเป็นเงียบกริบ อาหารการกินที่บริโภคแบบชูชกก็กลายเป็นกินแค่คำสองคำ
โดยเฉพาะตอนที่ถามถึงคุณหมอคนโปรดอาการเบื่อโลกมนุษย์ยิ่งชัดเจน บอกแค่เพียงว่าคุณหมอไม่ว่าง เอาแต่นั่งเท้าคางมองโทรศัพท์ แล้วถอนหายใจราวกับคนปลงไม่ตก
“อาการเหมือนคนอกหักเลยนะคะเจ๊” ระหว่างนั้นสุดใจก็เดินมายืนข้างๆ คุณนายจันทร์วาดพอดี
“เอ ...หลายวันก่อนก็ยังดีๆ อยู่เลยนะกับคนนี้ไม่น่ามีเรื่องชวนปวดหัว”
“เอาอย่
