ธารธาราเดินถือเสื้อโค้ทมาให้ชายหนุ่มที่นั่งอยู่ปลายเตียง เมื่อเธอเดินเข้ามาถึงเขาก็เกี่ยวเอวบางให้นั่งลงบนตักหนา พร้อมกับก้มหน้าลงสูดดมเรือนผมหอมกรุ่น
" ต่อไปนี้เธอเป็นผู้หญิงของฉัน เธอห้ามยุ่งกับใครจำไว้นะ " เมฆาเอ่ยเสียงจริงจัง
" คุณเมฆขี้ตู่ ฉันไปเป็นผู้หญิงของคุณตอนไหน " ธารธารายอกย้อน
" ก็ตอนนี้ไง หรือจะให้ย้ำอีกรอบ " เมฆาทำท่าจะปลดกระดุมธารธาราอีกรอบ ทำให้ธารธารารีบตอบรับ
" ก็ได้ค่ะ เป็นก็เป็นค่ะ " ธารธารารับคำ เธอไม่อยากจะโดนเผด็จศึกอีกรอบ " เสื้อตัวนี้มันเป็นของคุณน้ำหยิบออกมาสวมตอนจะออกจากคอนโดของคุณ " ธารธารายื่นเสื้อโค้ทให้ชายหนุ่ม
" ทำไมไม่ทิ้งมันไป ทั้งที่มันเป็นความทรงจำที่ไม่ดีของคุณไม่ใช่เหรอ " เมฆาโยนหินถามทาง เพื่อที่จะทราบความรู้สึกของหญิงสาว
" น้ำก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมน้ำยังเก็บไว้ " ธารธาราตอบด้วยความรู้สึกจากใจจริง
" แอบคิดอะไรกับฉันหรือเปล่าเลยเก็บไว้ " เมฆา
