เช้าวันต่อมา
ธารธาราลงจากอพาร์ทเม้นท์เพื่อเตรียมตัวไปขึ้นรถเมล์ไปทำงาน อธิพงษ์ก็เดินมาขวางหน้าเธอ
" ปาล์มขอคุยอะไรด้วยหน่อย " อธิพงษ์เอ่ยเสียงเรียบ
" น้ำจะรีบไปทำงาน น้ำไม่มีอะไรจะคุยกับปาล์มแล้ว " ธารธาราเอ่ยพรางเบี่ยงตัวเดินหนีอธิพงษ์
" เราจะคุยกันดีๆไม่ได้เหรอน้ำ " อธิพงษ์ถอนหายใจเพราะเหนื่อยกับความดื้อรั้นของธารธารา ซึ่งเมื่อก่อนเธอเป็นคนหัวอ่อนมาก แต่ตอนนี้อะไรทำให้ธารธาราเปลี่ยนไปแข็งกร้าวเช่นนี้
" เราไม่มีอะไรต้องคุยกันแล้ว น้ำยังยืนยันคำเดิม เราเลิกกันเถอะ " ธารธาราจ้องตาอธิพงษ์แววตาจริงจัง แล้วเดินหนีอธิพงษ์ไปทันที
" ไม่ ปาล์มไม่ยอมเลิก ปาล์มจะตามง้อจนกว่าน้ำจะยอมคืนดี " อธิพงษ์ตะโกนไล่หลังธารธารา
ธารธาราได้ยินแล้วรู้สึกรังเกียจเขาเหลือเกิน เธอเคยรักผู้ชายแบบนี้ได้ยังไง ไม่ได้การละธารธาราต้องหาวิธีหนีจากอธิพงษ์ให้ได้ อย่างแรกที่เธอต้องทำคือหาที่อยู่ใหม่ เพื่อไม่ให้เขามาวุ่
