ความคับแน่นมันทำให้เมฆาปวดแน่นตรงส่วนหัวมาก นั่นทำให้เขาทราบในทันทีว่า ธารธารานั้นยังบริสุทธ์อยู่ แต่ถ้าจะให้เขาหยุดตอนนี้คงเป็นไปไม่ได้แล้ว อารมณ์ปรารถนาของเขามันมาเกินกว่าจะหยุดมันแล้ว
" เดี๋ยวฉันจะทำเบาๆนะ สักพักมันจะไม่เจ็บแล้ว เธอเชื่อฉันนะ แล้วเราจะมีความสุขด้วยกัน " เมฆาถอนริมฝีปากออกมาปลอบประโลมธารธาราด้วยเสียงแหบพร่าแห่งความปรารถนา
" คุณแน่ใจใช่มั้ยว่ามันจะไม่เจ็บ " ธารธาราถามย้ำอีกครั้ง เนื่องจากเธอไม่เชื่อมั่นในสิ่งที่เขากำลังบอก
" แน่นอน " เมฆากล่าวจบเขาก็ค่อยๆสอบสะโพกไปเรื่อยๆ เพื่อให้ช่องทางรักของเธอขยายเพียงพอสำหรับท่อนเอ็นใหญ่ของเขา
ความคับแน่นยังเต็มอยู่ทุกพื้นที่ แทบไม่มีช่องว่างให้อากาศได้แทรกเข้ามาได้ เขายังคงตอกสะโพกเรื่อยๆ เพื่อหวังจะเข้าไปให้ลึกสุดตรงจุดกระสัน
ธารธาราตอนนี้แทบจะสร่างเมา เพราะความเจ็บปวด เธอมองเห็นรอยสักรูปนกอินทรีย์ที่กลางอกของชายหนุ่ม เธอรู้สึกว่ามันสวยมาก นั่นทำให้เธอยื่นมือออกไปลูบไล้ด้วยความชอบใจในรอยสักของเขา
" ชอบรอยสักแบบนี้เหรอ " เมฆาถามเสียงพร่า เพราะเขาสังเกตุเห็นเธอจ้องรอยสักอยู่นานแล้ว
ธารธาราพยักหน้ารับ นั่นเป็นจังหวะที่เมฆารีบดันท่อนเอ็นใหญ่เข้าไปจนสุด เพราะความสนใจของเธอกำลังหันเหไปทางอื่น มันอาจจะทำให้เธอเจ็บน้อยลง
" อ้ายยยย " ธารธารากรีดร้องด้วยความเจ็บเมื่อท่อนเอ็นใหญ่ถูกส่งเข้าไปสุดลำ
เมฆาพยายามเคลื่อนสะโพกช้าๆ เพื่อให้เธอได้คลายเจ็บลงบ้าง เพราะเขาได้อาศัยตอนที่เธอเผลอดันเข้าไปจนสุด
" ไม่ต้องเกร็งนะ เดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้ว " เมฆาปลอบประโลมเธอพร้อมกับเริ่มตอกสะโพกเข้าออกด้วยความเร็วที่เพิ่มขึ้น
ปากหนาของเมฆาเข้าไปดูดกลืนปทุมถันคู่งามราวกับทารกต้องการดูดนมมารดา ธารธาราเริ่มรู้สึกคลายความเจ็บลงมาบ้าง ตอนนี้เธอรู้สึกว่าเลือดในกายของเธอสูบฉีดเต็มที่ พร้อมกับความเสียวแบบประหลาดอย่างที่เธอไม่เคยได้สัมผัส
เมฆาเริ่มเร่งจังหวะขึ้นมาเนื่องจากเขาเห็นว่าเธอเริ่มมีน้ำเหนียวใสหล่อลื่นในช่องทางรัก เขาจึงตอกสะโพกถี่ขึ้นอีก ร่างบางเริ่มบิดเร่าเพราะความเสียวตอนนี้ไม่รู้ความเจ็บหายไปไหนหมด เธอรู้สึกมีอารมณ์ร่วมไปกับชายหนุ่ม ธารธาราโอบกอดชายชายหนุ่มอย่างเงอะๆงะๆ นั่นทำให้เมฆาพอใจมาก เขาเห็นดังนั้นเขาจึงเร่งเครื่องสอบสะโพกให้เร็วขึ้น