บนโต๊ะอาหารบ้านชลลิสา อาหารเลิศรสถูกจัดตกแต่งอย่างน่ารับประทาน ถ้วนจานช้อนส้อมเข้าชุดกันกับมีดส้อมสแตนเลสเนื้อดี ทุกอย่างดีหมดยกเว้นคุณแดนสรวง วิชยนาคินทร์ผู้นั่งซึมกะทือเหมือนคนผีเข้า
ชลลิสาถึงขั้นหันหน้าไปจิ๊ปาก หลังจากจัดฉากให้แดนสรวงเห็นภาพครอบครัวสุขสันต์วันย้ายเข้าบ้านของมารหัวใจฝั่งตรงข้าม คุณแดนสรวงก็กลายเป็นก้อนหินไร้อารมณ์วางตั้งอยู่บนเก้าอี้ข้างโต๊ะอาหาร
“อาหารไม่อร่อยเหรอคะคุณแดนสรวง”
“อร่อยมากเลยครับ”
“แล้วทำไมทำหน้าเหมือนคนอกหักอย่างงั้นล่ะคะ” ชลลิสาจี้จุด
“ผมเคยบอกคุณชิลลี่แล้วว่าสไมล์คือคนพิเศษ”
“พอเห็นเธอมูฟเข้าไปอยู่ในบ้านหมอเธียร คุณแดนสรวงเลยเสียศูนย์”
“เอ่อ ครับ” แดนสรวงระบายลมหายในออกมายาว ๆ
“เรื่องมันเศร้า ต้องเหล้าเข้ม ๆ สิคะ เอามั้ยมีวิสกี้นะ ชิลลี่จะดื่มเป็นเพื่อนสักสองสามแก้ว”
“จะดีเหรอครับ ผมมาทานข้าวบ้านคุณชิลลี่วันแรกก็กลายร่างเป็นไอ้ขี้เมาเลย”
“แล้ว
