นายแพทย์เธียรไทย กิตติรัตนสุวรรณ :ตั่วตี๋ของป๊าและม๊า พี่หมอของตัวเล็ก
ผมนั่งมองคนตัวเล็กกำลังยืนทำอาหารอยู่ในครัวตกแต่งอย่างโมเดิร์น กลิ่นอาหารหอมลอยออกมาจากห้องกระจกกั้นระหว่างครัวกับห้องลีฟวิ่งรูม หลังเลิกงานตอนเย็นย่ำ ผมชอบเปิดเพลงแจ๊สคลอเบา ๆ จากลำโพงหลักแสน (ลำโพงนี้ผมถูกม๊าหยิกจนแขนเขียวหลังจากซื้อมาได้สามวัน) สายตามัวแต่จ้องมองดูไอยดาเตรียมอาหารเย็น กลิ่นอาหารโฮมเมดมันเขย่ากระเพาะอาหารให้น้ำย่อยหลั่งไหลจนแทบกระเพาะทะลุ
ผมชอบดูเธอม้วนผมรวบไว้เหมือนก้อนซาลาเปาบนหัว ปอยผมหลุดลุ่ยหน้ามันเยิ้มตอนเธอทำครัว ทำให้ผิวใสอมชมพูของไอยดาดูโกลว์ฉ่ำวาว เธอชอบสวมเสื้อกล้ามโชว์ร่องอกกับกางเกงขาสั้นเสมอน้องสาว(จิ๋ม) ผมเรียกมันว่าชุดยั่วเย
การแต่งตัวล่อแหลมในที่ส่วนตัวมันไม่ใช่เรื่องผิด แต่ไม่รู้ล่ะ เห็นเธอทีไรผมก็แข็งขึงจนขนานกับพื้นทุกที ผมไม่เคยโทษตัวเองที่อารมณ์งุ่นง่านร่านราคะมากกว่าปกติ ผม
