ไอยดาเดินจูงมือมัสลินเข้ามาในห้างสรรพสินค้า มีคุณแดนสรวงกับคุณเมฆินเดินขนาบข้าง เด็กสาวในชุดนิสิตทำสายตาวิบวับเมื่อมาหยุดยืนอยู่หน้าร้านพิซซ่า
“เชิญพี่แดนกับคุณเมฆินเลยค่ะ มื้อนี้สไมล์เลี้ยงเองค่ะ” ไอยดายิ้มกว้าง สีหน้าเปี่ยมสุขเมื่อเธอได้งานถ่ายโฆษณา ได้ค่าตอบแทนถึงห้าหมื่นบาท
มันเป็นช่วงเวลาแสนสุขกับอาหารขยะตรงหน้า ไม่เกี่ยวว่าอาหารหรูหราหรืออาหารขยะชวนลงพุง สิ่งสำคัญคือคุณกินอาหารมื้อนั้นกับใคร
พิซซ่าถาดใหญ่ชีสเยิ้มสองถาด พร้อมสปาเกตตี้กับซีซ่าร์สลัด เสิร์ฟพร้อมไก่นิวออลีนที่อร่อยจนต้องดูดนิ้ว สองหนุ่มกินพิซซ่าอย่างเต็มที่ โดยมีอาหารตาคือเด็กสาวสองคนกำลังกินปีกไก่และพิซซ่าแบบใช้มือ
“ขออนุญาตใช้มือนะคะ เพราะปกติมากินกันเองก็ใช้มือ” มัสลินหยิบพิซซ่าขึ้นมาด้วยมือข้างหนึ่ง
“ใช้มือกินปีกไก่จะถนัดกว่า” ไอยดาหยิบปีกไก่ขึ้นมากินเช่นกัน
ส่วนแดนสรวงและเมฆิน ไม่ค่อยเห็นสาวไฮโซที่เคยเดทด้วยใช
