คำพูดของเธอหายไปในลำคอเมื่อนิโคลัสก้มหน้าลงมาหาและประกบปากของเขาปิดปากของเธอเอาไว้ บดเบียดและแทรกลิ้นเข้าไปในโพรงปากเล็กอย่างตั้งใจ แขนแข็งแกร่งกำยำกอดรัดเอวบอบบางให้ตัวเธอแนบชิดกับเขาอย่างที่ไม่เคยแนบชิดกันมากกว่าครั้งไหน ๆ จูบของนิโคลัสทำให้ภิณไลย์ญาอ่อนยวบเขาทำให้เธอหวั่นไหวในหัวใจ ยิ่งเขาจูบเธอก็ยิ่งทำให้ชีพจรอีกชีพจรเต้นแรง เธอเกือบจะเผลอกอดเขาแต่พยายามหักห้ามใจ เขากำลังบีบบังคับเธออย่างนั้นหรือ เธอตั้งคำถามในใจแต่แล้วคำตอบที่ได้คือการบดเบียดตัวเองตอบสนองความอบอุ่นที่เขามอบให้เธออย่างเผลอไผล สักครู่นิโคลัสจึงถอนริมฝีปากออกแต่ก็ไม่ยอมปล่อยให้เธอเป็นอิสระจากอ้อมกอดอันทรงพลังนั้น มันเป็นอ้อมแขนแข็งแรงและปกป้องทำให้ภิณไลย์ญารู้สึกอบอุ่นอย่างประหลาด เขาจ้องหน้าเธอ จ้องลึกเข้าไปในดวงตาคู่สวยราวกับอยากจะถ่ายทอดความในใจที่มีนับล้านผ่านทางหน้าต่างของหัวใจ
“ยอมรับมาเถอะเนเน่ว่าคุณรักผม รักผมมา
