คริสเปิดประตูเข้าไปในห้องทำงานอันโอ่โถงของพี่ชายซึ่งเป็นห้องทำงานที่ใหญ่กว่าของเขาหลายเท่าอยู่อีกฝั่งหนึ่งของคฤหาสน์ซาเวียร์และเป็นพื้นที่ที่ไม่ค่อยมีใครผ่านเข้ามา นั่นเป็นเพราะนิโคลัสไม่ชอบให้ใครเข้ามารบกวนเขาเวลาทำงาน
ซึ่งในเวลานั้นเป็นช่วงเวลาบ่ายจัด ในขณะนั้นนิโคลัสนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานของเขาด้วยท่าทีสบาย ๆ ท่าทางของเขาดูผ่อนคลายไม่เคร่งเครียดเหมือนเวลาที่เขาอยู่ต่อหน้าพนักงานในบริษัทและเมื่อเห็นว่าน้องชายเข้ามาในห้องทำงานเขาจึงเอ่ยทักขึ้นว่า
“อ้าว...คริส...มีธุระอะไรหรือเปล่า มาหาฉันถึงที่นี่”
คริสยังไม่ได้ตอบ เขาก้าวเข้าไปและนั่งบนโซฟาตัวยาวที่เบาะรองนุ่มแสนสบายทำจากหนังสัตว์อย่างดี เขานั่งไขว่ห้างและประสานมือเอาไว้บนตัก วันนี้เขาอยู่ในชุดลำลองเช่นเดียวกับพี่ชายของเขา
บทที่ 25
“ผมแค่อยากมาที่นี่ ผมไม่ได้เข้ามาในห้องทำงานของพี่นานแล้วนะครับ”
“ใช่...แกไม่ค่อยจะมาที่นี่เพราะแกชอบอย
