“ห๊ะ… ”
ข้าวหอมตกใจ…
สิ่งที่แอบกลัวมาตลอดกำลังจะเกิดขึ้นแล้ว เพราะว่าสังเกตเอาจากสายตาของลุงเข้มที่มองหล่อนตอนเจอกัน ดูก็รู้ว่าอีตาลุงคนนี้ต้องหื่นกามมาก
ข้าวหอมนิ่งอึ้งกับข้อเสนอสุดอัปยศ…
หล่อนรู้สึกว่ากำลังโดนบีบคั้นอย่างเลือดเย็น แต่ตอนนี้ก็มืดมนจนมองไม่เห็นหนทางอื่น
“ว่ายังไง… ตกลงไหม… ”
ลุงเข้มเริ่มมีความหวัง…
รีบถามคาดคั้นจะเอาคำตอบให้ได้เมื่อเห็นว่าหญิงสาวกำลังนิ่งอึ้งเหมือนใช้ความคิดอย่างหนักในการตัดสินใจ
“ถ้าไม่ยอม… เรื่องหนี้สามหมื่นต้องถึงหูพ่อกับแม่ของหนูแน่ๆ… ”
เสียงขู่เข้มตามมาอีก ทำเอาข้าวหอมกลัว นี่ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะกิเลสฟุ้งเฟ้ออยากมีโทรศัพท์แพงๆ หรูๆ เหมือนเพื่อนๆ ไฮโซที่โรงเรียน หล่อนก็คงไม่ต้องแอบยืมเงินลุงเข้มไปซื้อเพื่อจะได้มา
“ครั้งละสามพันได้ไหมคะ… ”
หล่อนไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะต้องมาต่อรองในเรื่องน่าอับอายเช่นนี้ แทบไม่เชื่อว่าตัวเองจะกล้าเอ่ยประโยคน
