“มะลิจ๋า…คุณวูล์ฟว่าเรามาทำการสำรวจภายในกันเถอะจ้ะ ผัวไม่ไหวแล้ว…นะทูนหัว…หิวเหลือเกินเมียจ๋า” เขาเว้าวอนเสียงแหบลึก แต่ไม่ต้องการคำตอบ เพราะขาดคำพ่อจอมตะกละก็ตลบชายกระโปรงสีหวานขึ้นไปกองอยู่เหนือหน้าท้องของภรรยา จากนั้นก็ยกบั้นท้ายกลมกลึงขึ้นครอบครองความแข็งขึงในคราเดียวจนมิดเม้น เรียกเสียงหวีดร้องระงมจากคนไม่ประสา ก่อนที่วูล์ฟจะแช่ค้างไม่ยอมขยับเขยื้อน
“อ๊า!...คุณวูล์ฟขา ได้โปรด อย่าแกล้งมะลิ” กายสาวที่กำลังเต้นตุบรัดรอบทำให้เขาทำหน้าเหยเก แล้วก็ต้องยอมขยับความอลังการตามคำวอนขอของเมียตัวน้อยอย่างไม่อาจทนได้
“ชอบไหมคนดี บอกผัวซิ อยากได้อีกหรือเปล่าหือ…” เขาจงใจกระดกสะโพกขึ้นใส่ด้วยจังหวะเนิบช้า ขณะกัดฟันเอ่ยถามเมียรักด้วยเสียงพร่ากระเส่า
“ชะ…ชอบค่ะ อยาก อยากได้อีก ฮื้อ…” เธอละล่ำละลักเสียงสะท้านจนเกือบเป็นสะอื้น ด้วยความทรมานปนเสียดเสียวสุดใจขาดดิ้น ก่อนจะทำใจกล้าโหย่งสะโพกผายขึ้
