“ใช่! ว่าแล้ว…ฉันก็อยากจะระบายอารมณ์กับเธออีกแล้วสิ…มานี่” ขาดคำเขาก็คว้าหมับเข้าตรงเอวคอดกิ่วของคนที่ลนลานวิ่งหนีไปยังประตู ก่อนจะโยนร่างอ้อนแอ้นลงไปบนเตียงกว้างอย่างไม่ปรานีปราศรัย จากนั้นก็กระโจนตามไปทาบทับ กักเธอด้วยเรือนร่างทรงพลังจนไร้ทางหนี
“ยะ...อย่า ได้โปรด อย่าทำอะไรฉันเลย” มะลิร้อยละล่ำละลักอ้อนวอนเสียงสะท้าน พลางส่ายสะบัดหน้าหนีจากการปล้ำจูบจาบจ้วงหยาบคาย ทว่าพ่อคนเอาแต่ใจหาได้แยแสไม่ เขาบดขยี้เรียวปากสีกุหลาบแรงๆ จนเธอรู้สึกแสบร้อนไปหมด กระทั่งหนำใจนั่นแหละ คนกักขฬะถึงได้ปล่อยให้เธอสูดอากาศเข้าปอด
“อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ได้โปรดเถอะ” คราวนี้สาวน้อยถึงกับวิงวอนทั้งน้ำตา ทว่าอีกฝ่ายกลับแสยะยิ้มเหี้ยม
“จุๆๆ เธอไม่อยู่ในฐานะที่จะวอนขอได้หรอกนะคนสวย เพราะบนเตียงเนี่ยฉันคนเดียวเท่านั้นที่บัญชาได้” ขาดคำวูล์ฟก็ลงมือฉีกกระชากเสื้อผ้าออกจากกายเย้ายวน ก่อนจะจัดการกับอาภรณ์ของตัวเอง ขณ
