หลังจากทำเป็นเชิดออกมาจากร้านอาหารพร้อมกับอิซาเบลล่า วูล์ฟก็ออกอุบายว่ามีธุระด่วน และโบกแท็กซี่ให้ไปส่งหล่อน โดยไม่แยแสเสียงกรีดร้องโวยวายด้วยความไม่พอใจของอีกฝ่ายแต่อย่างใด ส่วนเขาก็โทรให้คนสนิทเอารถมารับ ครั้นกลับมาถึงคฤหาสน์แอนเดอร์ตัน วูล์ฟกลับพบว่าตัวเองคิดผิดอย่างมหันต์ ที่ทิ้งภรรยาไว้กับชายอื่น เพราะเขาออกอาการร้อนรนกระวนกระวายจนอกแทบไหม้ ยิ่งเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่เขาก็ยิ่งจะบ้าตาย นี่แม่ตัวดีไปทำอะไรที่ไหน ทำไมป่านนี้ยังไม่กลับถึงบ้านอีก ที่สุดการรอคอยอันแสนทรมานของเขาก็สิ้นสุดลง เมื่อเสียงเปิดประตูดังขึ้น พร้อมกับร่างอ้อนแอ้นที่เดินเข้ามาภายในห้องนอน
“เป็นบ้าอะไร! ถึงเพิ่งกลับมาตอนนี้!” วูล์ฟระเบิดอารมณ์ใส่ทันควัน
“ฉันหาทางกลับบ้านไม่ถูก เเละไม่รู้ว่าบ้านคุณมันอยู่ตรงส่วนไหน เเละถนนเส้นไหนของอเมริกา” ท่าทางตัวสั่นงันงกเพราะขวัญผวา ทำให้คนเจ้าอารมณ์ใจอ่อนยวบ
“อย่ามาทำเป็นโง
