-18-
ไอเย็นจากเครื่องปรับอากาศกระทบกับไหล่มนที่โผล่พ้นออกมานอกผ้านวมผืนใหญ่ ร่างบางค่อยๆ สะลึมสะลือตื่นขึ้นมา ทั้งๆ ที่พึ่งจะได้หลับไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงก่อนหน้านี้
"ซี้ด!! " ความเจ็บปวดแล่นเข้าสู่ใจกลางความเป็นสาวที่บวมช้ำทันทีที่ขยับร่างกาย
"ตื่นเช้าแบบนี้แสดงว่าเมื่อคืนฉันเบาแรงไปหน่อย" มาเฟียหนุ่มพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยขณะมองร่างบางพยายามขยับตัว
"เจ็บไปทั้งตัวแล้ว รุนแรงชะมัด" หญิงสาวบ่นอุบเมื่อหันไปเห็นใบหน้าคมคายนอนเท้าคางมองมาอย่างอารมณ์ดี
"ช่วยไม่ได้อยากมีผัวเพอร์เฟกต์เองทำไม"
"..." หญิงสาวมองใบหน้าคมคายด้วยสายตาเหลือเชื่อ เพราะไม่คิดว่าคนอย่างเขาจะพูดอะไรแบบนี้ออกมาได้หน้าตาเฉย
"หิวไหม"
"ยังไม่ค่อยหิว แต่เจ็บพี่ต้องรับผิดชอบ"
"ให้รับผิดชอบยังไงกระแทกให้มันชิน? " มาเฟียหนุ่มเลิกคิ้วหนาขึ้นเป็นเชิงคำถาม
"ทะลึ่ง! เอ็มหมายถึงต้องคอยดูแลเอ็มต่างหาก" ดวงตาสีนิลถลึงออกมาราวก
