สามสาวสามแซ่บ

หิ้วผู้ชายกลับบ้าน

สามสาวสามแซ่บ

ตอน หิ้วผู้ชายกลับบ้าน

ที่บ้าน

สองแม่ลูกกำลังนั่งกินชาบูอยู่ที่โซฟาหน้าทีวี ยามค่ำคืนฝนตกพรำๆ ทว่าทั้งคู่กลับสวมชุดนอนแบบบางลื่นสีครีมแนบเนื้อ

"ทำไมพี่พราวไม่กลับซักทีล่ะแม่" พลอยรุ้งเอ่ยขณะคีบหมูเข้าปาก

"ไม่รู้สิ ไปสังสรรค์อีกละมั้ง คืนวันศุกร์นี่" คุณแม่เอ่ยขณะนั่งมองหนังรักในจอทีวี

"เหย อยากเรียนจบไวไวจัง จะได้ใช้ชีวิตอิสระแบบพี่พราว" ลูกสาวคนเล็กเอ่ย

"อิสระกับผีแกสิ ค่าบัตรเครดิตรค่ารถยังไม่พอใช้เลย เรียนจบแล้วยังเที่ยวขอเงินแม่" ทนายสาวสวยบ่นให้ลูกคนโต

เวลาเดียวกัน ในผับแห่งหนึ่ง

"นี่ พวกเราจะไปต่อที่ไหนกันดี" สาวออฟฟิศนมโตเอ่ยขณะยืนกลางกลุ่มเพื่อนชายหญิงที่กำลังเต้นอย่างสนุกสนาน

"ต่อไม่ได้ แฟนมารับแล้ว" เพื่อนสาวคนนึงเอ่ย

"เอ้า ไหนว่ายันเช้าหว่า แล้วแกล่ะไปต่อไหม" พลอยรุ้งหันมาเขย่าเเขนเพื่อนสาวอีกคนนึง

"ไม่ไป ฉันจะไปกับพี่เตชิน" สาวสวยเอ่ยและเดินหนีเพื่อนไปกอดแขนรุ่นพี่ในบริษัท

"ยี้ นังแพศยา พี่ชินเค้ามีเมียแล้วป่ะ" พราวฟ้าเบะปากและมองตามเพื่อนที่ไปยืนคลอเคลียกับรุ่นพี่ตัวสูง

หันมองซ้ายขวาก็เหลือเพียงหนุ่มออฟฟิศคนนึงที่เป็นพนักงานใหม่ เค้ากำลังนั่งคอพับอยู่ตรงโต๊ะ

"นี่นาย ชื่ออะไรนะ" พราวฟ้าเดินมากระซิบถามหนุ่มตี๋ที่กำลังเมาแอ๋

"ห๊ะ ผมเหรอ ผมโจ้ไง" หนุ่มแว่นหน้าตี๋ตอบและยกแก้วเป็นสัญญาณชวนให้ดื่ม

แก๊ง! พราวฟ้าเอาแก้วเหล้าในมือชนกับหนุ่มแว่นแล้วยกซดรวดเดียวหมด

"นี่นาย มีแฟนยัง" คนสวยเอนมานั่งพิงแขนหนุ่มแว่นและกระซิบถามแบบปากชนกับหูเพราะว่าเสียงเพลงในผับดังลั่น

"ไม่มี๊ เพิ่งจบ จะเอาแฟนที่ไหน" หนุ่มตี๋หันมากระซิบหูตอบ หน้าของเค้าแดงก่ำ

"ฮิ! ๆ รอดไป งั้นคงไม่โดนตบ ว่าแต่นายน่ะกลับไหวป่ะ สภาพ" พราวฟ้ารินเหล้าและกระซิบถามโจ้

"ไหว หมดแก้ว" โจ้ยกเหล้าเพียวๆที่ยังไม่ได้ใส่โซดาดื่มอีกรอบ

"ดื่มสิ" โจ้วางแก้วเปล่าที่ดื่มจนหมดลงบนโต๊ะ อึก! ๆ ๆ พร้าวฟ้ากลั้นใจยกเหล้าเพียวๆลงคอ รู้สึกถึงแอลกอฮอล์ร้อนผ่าวจากปากที่ไหลลงคอไปถึงท้อง

สามสิบนาทีต่อมาหนุ่มแว่นหน้าแดงก็ฟุบหน้าแนบโต๊ะ เพื่อนๆก็เช็คบิลแล้วทยอยกลับออกไปหมด

"ตาย นายกลับไม่ไหวแน่ๆ ไปต่อที่บ้านฉันละกัน ปล่อยกลับไปแบบนี้โดนรถชนตายแน่ ไม่ก็ไปชนเค้าตาย" พราวฟ้าบ่นและลุกยืนหิ้วปีกประคองโจ้เดินออกผับอย่างโซซัดโซเซ

เธอเองก็เมาจึงทิ้งรถไว้ที่หน้าผับแล้วเรียกแท็กซี่มาส่งถึงหน้าบ้านตัวเอง

ซ่า! ๆ

ตุบ! ๆ ๆ ยิ่งดึกฝนยิ่งตกลงมาหนัก สาวออฟฟิศหุ่นอวบประคองหนุ่มผอมขาวหน้าตี๋วิ่งเข้าบ้าน

"แม่ ช่วยด้วย แม๊" พร้าวฟ้าร้องเรียกคุณแม่เมื่อนายโจ้ยืนเซจนจะพากันล้ม

"อะไรของมัน ยัยพลอยไปดูพี่แกซิ" วิชุดาบ่นขณะนั่งไขว่ห้างมองจอทีวี มือจับไอศกรีมแท่งเลียกินแผล็บ! ๆ

"ช่วยอะไรพี่พราว ไหนมีอะไร" พลอยรุ้งเดินมายืนเกาะขอบประตูหน้าบ้าน

"ช่วยพาโจ้เข้าไปข้างในหน่อย" พราวฟ้าเอ่ยและผลักหนุ่มแว่นเซเข้ามาข้างในบ้าน

"ตายแล้ว นี่ใครเนี่ย" พลอยรุ้งรวบเอวชายหนุ่มแปลกหน้าโดยยืนข้างหลังเค้าแล้วกอด จากนั้นพาเค้าเดินตรงมาที่โซฟาอย่างทุลักทุเล

พร้าวฟ้าก้มถอดรองเท้าส้นสูงก่อนจะเดินตามเข้ามาติดๆแล้วปิดประตูบ้าน

"แม่หลบ" โครมม! พลอยรุ้งปล่อยชายหนุ่มลงมานอนเหยียดยาวบนโซฟาหน้าทีวี คุณแม่คนสวยลุกยืนด้วยความตกใจชนิดเกือบโดนล้มทับ

"ตายแล้ว หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดูเชียว" ทนายสาวลงมานั่งคุกเข่ากับพื้นแล้วเอาหลังมือลูบแก้มหนุ่มแว่นเบาๆ

"ตกลงนี่ใคร แฟนใหม่รึพี่ ว๊าว" พลอยรุ้งลงมานั่งยองๆและลูบเป้ากางเกงชายหนุ่มที่นอนหงายเหยียดยาวบนโซฟา

"แฟนบ้าอะไรยัยพลอย นี่พนักงานใหม่ คออ่อนชะมัด"

พราวฟ้าบ่นขณะยืนถอดเสื้อเชิ้ตแขนยาวและกระโปรงแหวกข้างที่เปียกปอนออกจนเหลือแต่ชุดชั้นในสีแดง

"พนักงานใหม่งั้นเหรอ อายุสี่สิบสี่เองสิ" คุณแม่หันเอ่ยและเอื้อมมือไปแย่งลูกสาวคนเล็กจับเป้ากางเกงของหนุ่มแว่น

หมับ! ๆ ๆ มือน้อยสองสาวบีบคลึงเป้ากางเกงหนุ่มตี๋จนมันค่อยๆพองออก

อือ! ๆ ชายหนุ่มนอนครางกระเส่า ทว่ายังเมาหนักจนลืมตาไม่ขึ้น

"ขนาดไม่รู้ตัวยังแข็งเลย" พลอยรุ้ง

"รีบๆถอดดูซิ ใหญ่ไหม" คุณแม่

ฟุ่บ! ฟั่บ! ลูกสาวคนเล็กปลดเข็มขัดถอดกางเกงเปียกๆออกมากองบนพื้น พี่สาวนั่งยองๆคีบหมูในกระทะชาบูกินทั้งๆที่เนื้อตัวเปลือยเปล่า

"เอาเรื่อง" คุณแม่ดึงกางเกงในชายหนุ่มแปลกหน้าลงแล้วตาลุกวาวเมื่อเห็นแท่งเอ็นสีขาวซีดตั้งตระหง่าน ปลายชี้เพดาน

"ใหญ่เหมือนกันนะแม่" พลอยรุ้งกำรอบหัวดอกเห็ดขณะที่คุณแม่ใช้มือกำรอบโคนลำอันใหญ่

ส่วบ! ๆ ๆ สองสาวชักรูดแท่งเอ็นคนละครึ่งท่อนจนมันแดงเถือกคามือ

อือ! โอยยย! หนุ่มแว่นครางกระเส่าและส่ายหน้าร้องครางราวกับว่ากำลังฝันร้าย

ฟุ่บ! ๆ พลอยรุ้งลุกยืนถอดชุดนอนตัวเองออก

"อะไรพลอย พี่หิ้วมานะ ให้พี่ก่อน" พี่พราวฟ้าวางตะเกียบแล้วเดินมายืนท้าวสะเอวบ่น

"เชิญจ้า" น้องสาวหลบมายืนตรงหน้าหนุ่มแว่น จากนั้นปีนขึ้นมานั่งยองๆคร่อมบนหน้าของเค้า สองเท้าเหยีบย่ำโซฟา สองมือจิกที่วางแขนเพื่อประคองตัวเองไม่ให้ทิ้งน้ำหนักทับบนหน้าหล่อๆ

พราวฟ้าก้มถอดกางเกงในแล้วถุยน้ำลายรดแท่งเอ็นซีดๆ ถรุย! ๆ ส่วบ! ๆ เธอใช้มือละเลงน้ำลายจนอาบเคลือบไปทั่วดุ้นลำใหญ่ก่อนจะปีนขึ้นมานั่งคุกเข่าคร่อมบนเอวโจ้

สาวสวยหุ่นอวบอึ๋มค่อยๆหย่อนสะโพกลงมาช้าๆ มือขวาล้วงกำโคนลำตั้งตรงแล้วร่อนสะโพกวนๆขณะที่หัวบานสากครูดรูดปากร่องสาวจนเลอะน้ำลายเหนียว

อร๊าาา! พร้าวฟ้าครางกระเส่าและหันมองคุณแม่ที่นั่งยองๆดูหนังสด หล่อนส่งยิ้มมาให้ลูกสาวคนโตอย่างภูมิใจ

ปึ่ก! ๆ ๆ อร๊ะ! อ๊ะ! สาวสวยเริ่มกดตูดลงแล้วขย่มย้ำๆจนแท่งเอ็นขนาดใหญ่มุดแทงเข้ามาจนเสียวแปล๊บถึงสะดือ

โอ๊ยยย! นายโจ้ตกใจร้องลั่นด้วยความเจ็บปนเสียวตรงแท่งแห่งชีวิต ทว่าพอลืมตาขึ้นมากลับพบหว่างขาของสาวมหาลัยอีกคนอ้าคร่อมอยู่บนหน้าตัวเอยิ่งทำให้ตกใจร้องลั่นบ้าน

โอ๊ย! ช่วยด้วย!

"ช่วยอะไรพี่ชาย หนูก็ช่วยพี่อยู่เนี่ย" พลอยรุ้งเอ่ยขณะนั่งยองๆร่อนส่ายเอวไปมา ร่องสาวขนบางๆถากถูปลายจมูกโด่งของหนุ่มออฟฟิศแดงช้ำ ปากก็โดนนั่งบดจนเลอะน้ำเสียวที่หลากไหลออกจากร่องสีชมพู

ป๊าบ! ๆ ๆ พราวฟ้านั่งคุกเข่าขย่มเสียงดัง โซฟายุบยวบดังโครม

อร๊าา! อ๊าย! สองสาวร้องครางแข่งกันเสียงดังระงม

เปรี๊ยะ! ตูดเล็กงอนของพลอยรุ้งบดแว่นตาหนุ่มตี๋จนแตกคาหน้าหล่อๆ