31
นินิว
"ขี้อ่อย! ขี้ยั่ว!" คนตรงหน้าพูดให้
"เปล่า เค้าแค่อ้อนเฉยๆ" ฉันว่าหน้างอง่ำแต่มิวายก้มลงไปสูดดมกลิ่นกายคนที่ฉันนอนทับอยู่ ไม่รู้ว่าเป็นอะไรได้กลิ่นกายของไบรอันต์มันรู้สึกแปลกๆเหมือนฉันเป็นพวกความต้องการสูงยังไงไม่รู้
"อ้อนก็อ้อน อ้อนนี้อยากได้อะไร" คนตรงหน้าลูบหลังฉันเบาๆส่งสายตาเจ้าเล่ห์รู้ทันมาให้
"พาไปช้อปปิ้งหน่อย" ฉันจะไม่ยอมตกเป็นทาสสวาท ถ้าอยู่แต่ห้องฉันไม่รอดแน่ๆไม่ใช่ฉันหรอกที่ไม่รอดไบรอันต์อะไม่รอดจากฉันยั่วแน่!
"ไปเปลี่ยนชุดก่อน"
เพี๊ย!
ไม่พูดเปล่าไอ้บ้านี้ยังฟาดก้นฉันแรงๆทีหนึงอีก จนฉันสะดุ้งเลย
"เจ็บนะ!" ฉันแว้ดใส่ด้วยความโมโห ลุกขึ้นจากตัวเขาเดินกระฟัดกระเฟียดเข้าห้อง เขาจะมาตีก้นฉันทำไมฉันไม่ได้ทำผิดอะไรนะ
"นิว ไหนดูหน่อยเจ็บมากหรอ" ไบรอันต์เดินตามเข้ามาในห้อง นั่งลงบนเตียงข้างๆ พูดเสียงอ่อย
"..." กอดอกเชิดหน้าหนีไปอีกทางไม่คุยด้วย
"ขอโทษครับ มาให้พี่ด
