“แต่หมอเข้าไปหลายชั่วโมงแล้ว ฉันกลัวว่าพ่อ…” พูดจบเธอก็ยิ่งร้องไห้หนักกว่าเก่า
“ฉันว่าเธออย่าเพิ่งคิดมากเลยนะ รอหมอออกมาก่อนดีกว่า ส่วนค่ารักษาพยาบาลก็ไม่ต้องกังวล ทางบริษัทมีประกันอุบัติเหตุให้ ถ้าเกินกว่านี้ฉันจะจัดการให้เอง” ยศสรันจับมือเธอพร้อมส่งยิ้มให้ ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน เขารู้สึกเอ็นดูผู้หญิงคนนี้แปลกๆ
“ขอบคุณมากนะคะ” เธอกล่าวขอบคุณพร้อมส่งยิ้มเบาๆ ให้
“ญาติคุณปรีดาคนไหนครับ” ทันใดนั้นคุณหมอก็เดินออกจากห้องฉุกเฉินมาด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ยศสรันและหญิงสาวตรงหน้ารีบเดินไปหาคุณหมอทันที
“ฉันค่ะ ฉันเป็นลูกสาว พ่อฉันเป็นยังไงบ้างคะคุณหมอ” เธอถามออกไปด้วยความร้อนใจ
“คนไข้ได้รับการกระทบกระเทือนที่ศีรษะอย่างรุนแรง แรงกระแทกจากที่สูงทำให้มีเลือดคั่งอยู่ในสมองค่อนข้างเยอะ หมอพยายามสุดความสามารถแล้วครับ” หมอเงียบไปพักหนึ่ง ก่อนพยายามที่จะพูดต่อ
“หมายความว่ายังไงคะคุณหมอ” ลูกสาวของนายปรีดา
