คอนโดหรูของยศสรัน
“อ้าว ไหนวันนี้คุณยศบอกว่าจะไม่เข้ามาไงคะ” เปมนีย์เปิดประตูยิ้มหวานให้ยศสรัน นับวันเขายิ่งรู้สึกหลงเสน่ห์รอยยิ้มของผู้หญิงคนนี้
เปมนีย์เห็นสีหน้ากังวลเหมือนไม่สบายใจ คิดว่าช่วงนี้งานของเขาคงยุ่ง เขามาที่นี่บ่อยๆ มากินข้าวกับเธอ ทำตัวเหมือนเพื่อน เหมือนพี่ แล้วยังใจดีสอนภาษาอังกฤษ ช่วยเธอเรียบเรียงบทความภาษาอังกฤษ เธอเดินไปที่เคาเตอร์ในครัวแล้วทำชากุหลาบเดินกลับเอามาให้เขา
ยศสรันยกขึ้นมาจิบนิดหน่อยแล้ววางลง สีหน้าเขายังดูไม่ค่อยดีนัก จนเธอเองรู้สึกกังวลไปด้วย
“สีหน้าคุณยศไม่ดีเลยค่ะ มีอะไรหรือเปล่าคะ”
เขาเงยขึ้นมองใบหน้าสวยใสของเปมนีย์ ช่างใจว่าจะพูดกับเธอดีไหม “พอดีฉันมีเรื่องอยากคุยกับเธอน่ะ” ยศสรันพูดขึ้น แม้ไม่รู้ว่าเธอจะยอมร่วมมือกับเขาไหม
“เรื่องอะไรคะ ว่าแต่คุณกินอะไรมาหรือยัง เดี๋ยวฉันทำอาหรให้ทาน คุยไปทานไปก็ได้” เปมนีย์พูดขึ้นพร้อมกับทำท่าจะเดินเข้าไปในห้
