เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
เปมนีย์มองค้อนคนยียวน “เขาก็ว่ากันมาอีกทีไม่รู้เหมือนกัน” เปมนีย์กลัวเขาไม่ยอมชิมขนมก็รีบพูดอีกพร้อมกับส่งยิ้มหวานให้ “เถอะน่า กินเถอะค่ะ อร่อยนะ กินสักชิ้นแล้วจะติดใจ” “โอเคๆ งั้นฉันจะกินแล้วก็ขอพรด้วยละกัน” ยศสรันคิดอะไรดีๆ ออก จนต้องยิ้มออกมา เขาส่งขนมสีสวยน่ารักรสชาติละมุนเข้าปาก สีหน้ายังตึงเรียบไม่แสดงออกว่าขนมที่กินเข้าไปถูกใจหรือจะถูกเท “เป็นไง อร่อยไหมคะคุณยศ” เปมนีย์ยังคงยิ้มให้ยศสรันอย่างร่าเริง ยิ่งเธอทำแบบนี้ยิ่งทำให้เขาอยากอยู่ใกล้ๆ เธอเป็นผู้หญิงที่ใครอยู่ใกล้ก็มีแต่ความสุขจริงๆ ยศสรันแกล้งทำสีหน้ากลืนยาก จนเปมนีย์หน้าเสีย “รสชาติแย่ขนาดนั้นเลยหรือคะ แต่ยี่หวากับหญ้าหวานบอกว่าอร่อยที่สุดในสามโลกเลยนะ” พอเห็นเมียทำหน้าเศร้า เขาก็เลยหยุดแกล้ง “อื้อ อร่อยมากเลย ขอบคุณนะที่ทำขนมอร่อยให้ฉันกับลูกกิน” เปมนีย์เห็นเขาหยิบกินอีกเรื่อยๆ จนเกือบหมดก็ถึงกับยิ้มไม่หุบ ก่อนจะเห็นว