“เรียบร้อยค่ะ แค่นี้ยี่หวากับหญ้าหวานก็ช่วยกันวาดบ้านหลังโตกันได้แล้วนะคะ”
“โอโฮ! กระดาษวาดเขียนสองแผ่นกลายเป็นแผ่นเดียว แถมยังใหญ่เบ้อเร่อเลยค่ะ คุงแม่ขา” น้ำเสียงตื่นเต้นดีใจของหญ้าหวานเอ่ยขึ้น
ขณะที่แฝดผู้น้องไม่ยอมน้อยหน้ารีบปรบมือรัวๆ แล้วเอ่ยสำทับอย่างประจบเอาใจ
“ใช่ๆ คุงแม่ของยี่หวา ทั้งเก่ง ทั้งฉลาด แถมยังสวยที่สุดเลยค่ะ”
เปมนีย์ส่ายศีรษะไปมาอย่างอ่อนใจกับท่าทีช่างประจบของแฝดคนโต ที่ไม่ต้องสืบก็พอรู้ว่ายี่หวาปากหวานได้ใคร แล้วพูดต่อ
“เอาละๆ ทั้งสองคนช่วยกันวาดรูปนะคะ เดี๋ยวแม่จะผสมสีน้ำไว้รอ โอเคไหมคะ”
“โอเคค่ะคุงแม่”
สองพี่น้องประสานเสียงตอบรับอย่างว่าง่าย ต่างพากันก้มหน้าก้มหน้าจดลายเส้นของดินสอลงบนกระดาษวาดเขียนที่มีขนาดใหญ่กว่าเดิมสองเท่าอย่างตั้งใจ ส่วนเปมนีย์ก็หันไปจัดการอุปกรณ์ผสมสีที่ได้มา มือเรียวบางสาละวนกับการผสมสีน้ำลงในจานหลุมจนเต็มทุกช่อง เตรียมไว้ให้ยี่หวาแ
