‘เวลาเธอยิ้มให้ผู้ชายคนอื่น’
เลยไล่สาวใช้ให้ไปทำหน้าที่อื่นหลังจากออกมาเห็นเปมนีย์กำลังยืนคุยกับชายหนุ่มหน้าตาสำอางคนหนึ่ง การแต่งตัว รวมไปถึงรถที่ใช้ดูก็รู้ว่าชายคนนี้ไม่ธรรมดา เขารู้สึกร้อนรุ่มในใจ ยิ่งได้ยินเธอทำเสียงหวานๆ ใช้คำพูดที่ดูสนิทสนมแบบนั้น ก็ยิ่งรู้สึกหวงแม่ของลูกหนักขึ้นมาทันที!
“งั้นกลับก่อนนะ กอดหน่อยสิยีนส์ ยังไม่หายคิดถึงเลย” ชายคนนั้นไม่พูดเปล่า แต่กลับคว้าตัวเปมนีย์เข้าไปกอด ทั้งคู่กอดกันแน่นโดยมียศสรันแอบดูอยู่ห่างๆ ที่คนทั้งคู่มองไม่เห็น ดูอย่างเจ็บๆ จนมันเจ็บแปลบๆ ได้แต่กำหมัดแน่น คำถามมากมายผุดขึ้นมาในหัว ไอ้ผู้ชายคนนี้มันเป็นใครวะ! เปมนีย์จะฮอตมากเกินไปแล้ว
“ไปถึงไหนมา!” ยศสรันถามขึ้นทันทีที่เปมนีย์เดินเข้าบ้าน
“อ้าว คุณยศยังไม่นอนอีกหรือคะ” เปมนีย์ทำท่าไม่รู้ร้อนรู้หนาว สบสายตาคมดุที่กำลังจ้องตาเขม็ง แล้วยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู
“นี่ก็ห้าทุ่มกว่าแล้ว ฉันคิดว่
