บทที่ 34 ได้เวลากลับบ้านกันแล้ว ⚔️🏰

1543 คำ

แมรี่ตื่นตระหนกเช่นเดียวกับมิลค์ พวกเธอมองความโกลาหลด้านล่างจากหน้าต่าง เห็นว่าเหล่าทหารแวมไพร์ของเฮนรี่โดนไฟคอกตายไปหลายคน อีกทั้งลูกสมุนของโธมัสตายไปหลายคนเช่นกัน พวกเขาทั้งสองฝ่ายสู้กันอย่างดุเดือด สายตาของแมรี่สบสายตาของโธมัส โธมัสยิ้มเย็นเยือกให้เธอชวนน่าขนลุก ถึงเขาจะมีใบหน้าที่ดูหล่อเหลาและสูงสง่าไม่ต่างกับเฮนรี่สามีของเธอ เธอจึงหันกลับมามองมิลค์ที่มองมาทางเธอเช่นกัน ในขณะเดียวกันแมรี่กำลังอุ้มลูกของเธออยู่ “ดัชเชสข้าจะปกป้องพวกท่านเท่าชีวิต” ออสเตนเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจังเต็มไปด้วยความกล้าหาญ แมรี่จับมือออสเตนและเผยรอยยิ้มให้เธอด้วยความจริงใจ แมรี่ได้กลิ่นหอมๆ แปลกและแตกต่างไปจากเฮนรี่ ความหอมนั้นช่างเป็นความหอมเย็นๆ จากกลิ่นดอกไม้นานาชนิด พร้อมกับการปรากฏตัวของโธมัส แมรี่กอดลูกของเธอไว้แน่น “คุณเป็นใคร กล้าเข้ามาในห้องนี้ได้อย่างไร” มิลค์เอ่ยถามโธมัด้วยน้ำเสียงดุดันไม่เกรงกลัว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม