เจ้าสาวแวมไพร์ [PWP] + [NC30+]

บทที่ 3 ดอกกุหลาบ 🌹

แมรี่ขับรถเช่าไปยังถนนสายชนบทเพื่อตามหาปราสาทมูนชายน์ในแผนที่ โดยเธอปักหมุดจีพีเอสเอาไว้ เดิมทีปราสาทหลังนี้ชื่อว่า ปราสาทแลนคาสเตอร์ ตามสกุลของเจ้าของปราสาทคนแรก ที่มีนามว่า เฮนรี่ อาร์เซอร์ แห่งแลนคาสเตอร์ เขาเป็นเจ้าชายและเป็นอัศวิน ซึ่งเฮนรี่ผู้นี้อยู่ในช่วงยุคสองพันกว่าปีก่อน จากที่เธอได้ศึกษามา เป็นรัชทายาทของกษัตริย์เจมส์ และราชชินีแอนน์แห่งมาการี มาการีเป็นแคว้นบ้านเกิดของนางอยู่ทางตอนใต้ของอาณาจักรแลนคาสเตอร์ และยังอยู่ใต้การปกครองของแลนคาสเตอร์อีกที

ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่แมรี่มาเยอรมันเพียงคนเดียว ก่อนหน้านี้เธอมากับเพื่อนสนิทชื่อ ‘มิลค์’ ในช่วงปิดเทอม แต่ครั้งนี้เธอต้องการเก็บรายละเอียดทั้งหมดของปราสาทเป็นครั้งสุดท้ายเพื่อสรุปวิทยานิพนธ์ทั้งหมดเพื่อส่งมหาวิทยาลัย

แมรี่ทอดสายตามองปราสาทที่อยู่ตรงหน้าราวกับหลุดมาจากความฝันของเธอเมื่อคืนวาน แต่ที่นี่กลับไม่มีทุ่งดอกกุหลาบ มีเพียงผู้คนที่เข้ามาท่องเที่ยวบางตาเช่นทุกครั้ง เธอจึงจอดรถในลานจอดรถที่อยู่ไม่ไกลจากปราสาท แล้วลงจากรถพร้อมกับกล้องถ่ายรูปและสมุดบันทึกประจำวันของเธอหนึ่งเล่ม เธอล็อกรถเสร็จก็เดินเข้าไปในรั่วของปราสาท เธอมองไปยังเขาวงกต ถัดจากเขาวงกตมีสระน้ำที่อยู่ตรงทางขึ้นปราสาท เธอเดินเข้าไปในตัวปราสาท เธอเริ่มมองโดยรอบปราสาทขนาดใหญ่ เพื่อสัมผัสปราสาทหลังนี้ก่อนที่จะกลับไปยังกรุงเทพ

“พี่สาว พี่สาว” เสียงของเด็กชายวัยแปดขวบเอ่ยเรียกเธอด้วยน้ำเสียงร่าเริงเป็นภาษาเยอรมัน และเขายังเผยรอยยิ้มให้กับเธออีกด้วย เธอจึงมองมายังเด็กชายที่มีโครงหน้างดงาม ผิวซีดราวกับกระดาษ มือเรียวของเขายื่นดอกกุหลาบสีแดงสดมีดอกขนาดใหญ่และสวยสดงดงามอย่างที่เธอไม่เคยพบเห็น แต่เขากับยื่นดอกกุหลาบดอกนี้ให้กับเธอ เธอเผยรอยยิ้ม และนั่งยองลงกับพื้นให้เสมอเขา

“หนูขายหรือให้พี่” เธอเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงติดตลก

“พี่สาว ผมพึ่งเก็บดอกกุหลาบดอกนี้มาในยามอรุณรุ่ง มันคู่ควรที่จะเป็นของพี่สาวเพียงคนเดียว” เขาเอ่ยบอกและยื่นดอกไม้ให้กับเธอ เธอจึงรับดอกกุหลาบนี้เอาไว้ เพียงจมูกเธอได้สัมผัส กลิ่นของดอกกุหลาบหอมตลบอบอวลเข้าไปในโพรงจมูกของเธอช่างหอมรันจวนใจยิ่งนัก กลิ่นของดอกกุหลาบหอมอ่อนๆ ราวกับแสงอรุณในยามเช้าจริงๆ เธอเงยหน้ามองเด็กหนุ่มตัวน้อย เด็กชายคนนั้นก็หายไปแล้ว ทำให้เธอรู้สึกแปลกใจอย่างมาก

“หนูน้อย ไม่เอาเงินเหรอ” เธอเอ่ยด้วยความสงสัย เธอมองไปโดยรอบบริเวณกลับไม่มีใครเลย มองไปยังท้องฟ้าที่มีแสงสีส้มทองในยามเย็น ตอนที่เข้าไปในปราสาทเธอดูนาฬิกาแล้วก็แค่เก้าโมง เธอใช้เวลาอยู่ในปราสาทสามชั่วโมงเห็นจะได้ เธอสงสัยว่าทำไมถึงดูเป็นเวลาเย็นล่ะ เธอจึงยกข้อมือข้างที่สวมใส่นาฬิกาอยู่ เธอเห็นว่าตอนนี้ห้าโมงเย็นแล้ว เธอเห็นว่าเจ้าหน้าที่ที่ดูแลปราสาทกำลังต้อนคนออกไป เธอคิดว่าอาจจะอยู่ในปราสาทนานเกินไป เลยไม่ได้นึกถึงเวลาเลย เธอจึงเดินออกไปในทันที

ถ้าเธอมองขึ้นไปบนปราสาทมูนชายน์ เธอก็จะเห็นชายหนุ่มรูปงามสูงส่งสง่าสวมใส่ชุดดำตลอดทั้งตัว เสื้อตัวในสีดำเช่นเดียวกับตัวนอก ส่วนเสื้อตัวนอกเป็นผ้ากำมะหยี่สีดำปักเลื่อมสีเทาดำลายฉลุเถาวัลย์มีใบไม้แซม ผ้าคลุมไหล่สีดำเช่นเดียวกัน ดูคล้ายกับขุนนางราชสำนักช่วงยุคกลางหรือเมื่อพันกว่าปีที่แล้ว ชายหนุ่มจ้องมองเธอด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่จะเร้นกายเลือนหายไป หลังจากหญิงสาวขึ้นรถไปแล้ว

..............................

ขอปรับเนื้อเรื่องให้สมูทก่อน เมื่อ NC มาเมื่อไหร่รับประกันความแซ่บถึงใจได้เลย

ไปตามอ่าน 2P, 3P และ 4P ของเราได้ อยู่ในนามปากกา ณ ธารา

อย่าลืมกด "❤️" และ "คอมเม้นท์" เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะฮะ