“แต่คุณแม่ครับผมไม่ได้รักน้องบัวนะครับ” อินทัชแย้งออกมาด้วยความรู้สึกไม่พอใจเช่นกัน
“ไม่รักแต่งกันไปก็รักกันได้ หนูบัวเป็นคนเรียบร้อยน่ารัก ไม่นานแกต้องรักหนูบัวได้อย่างแน่นอน” คุณหญิงอินทิราเห็นอินทัชเริ่มโมโหเธอจึงเริ่มอ่อนลง และพยายามใช้น้ำเย็นเข้าลูบ
“นี่มันสมัยไหนแล้วครับคุณแม่ ผมไม่มีวันรักน้องบัวได้หรอกครับ น้องบัวเป็นคนดีแต่ไม่ใช่คนที่ผมรัก” อินทัชยังยืนกรานออกไปดังเดิม
“ไม่ว่าแกจะพูดยังไงแม่ก็ไม่เปลี่ยนใจอย่างแน่นอน สิ่งเดียวที่แกต้องทำตอนนี้คือไปบอกเลิกผู้หญิงคนนั้นซะ” คุณหญิงอินทิราเอ่ยด้วยน้ำเสียงเด็ดขาด
“ไม่มีทาง ผมไม่มีวันเลิกกับปลายฝนอย่างแน่นอน ผมรักปลายฝนผมขอร้องล่ะครับคุณแม่ได้โปรดเข้าใจความรักของเราด้วย” อินทัชคุกเข่าลงตรงหน้าคุณหญิงอินทิราเพื่อขอความเห็นใจ แต่คุณหญิงอินทิราเลือกที่จะเดินหนี นั่นทำให้อินทัชเข้าใจได้ทันทีว่ามารดายังคงไม่เปลี่ยนใจอย่างแน่นอน
อินทัชนั่
