บ่วงรักในรอยแค้น

อดีตที่ไม่อยากจำ..3 nc++++

หลังจากที่มือหนาลูบไล้ไปมาที่เนินสวาทอยู่นาน เขาจึงขยับมือเริ่มรุกเข้าใส่ตรงกลางกลีบดอกไม้สีสดที่กำลังปิดสนิทอยู่

ชายหนุ่มค่อยๆคลี่มันออกมา เพื่อจะรุกล้ำเข้าไปภายในแก่นกายสาว ปลายฝนยังนอนนิ่งอยู่ ทั้งที่ภายในรู้สึกร้อนรุ่มอย่างไม่อาจเอื้อนเอ่ยออกมาเป็นคำพูดได้ เมื่อนิ้วยาวคลี่กลีบดอกไม้สีสดได้สำเร็จ ชายหนุ่มเริ่มหยอกเย้าที่เม็ดแห่งความหฤหรรษ์จนปลายฝนสั่นสะท้านไปทั้งร่าง

ร่างกายของหญิงสาวกำลังทรยศเธอ เพราะความเชี่ยวชาญของชายหนุ่ม เธอกำลังรู้สึกหายใจหอบถี่ขึ้นเรื่อยๆ ความวาบหวามกำลังแล่นเข้ามาที่กลางกายสาว ปลายฝนไม่เข้าใจว่าเธอกำลังรู้สึกมีอารมณ์ร่วมไปกับเขาได้อย่างไรในเมื่อเธอไม่เต็มใจ แต่ยิ่งเขาสัมผัสที่เนินเนื้อสาวก็ยิ่งทำให้เธอสั่นไปทั้งร่าง

นิ้วยาวรุกเข้าใส่กลีบดอกไม้สีสดโดยการสอดแทรกเข้าไปทีละนิด ถึงแม้จะพบกับความคับแน่นที่เป็นอุปสรรคอยู่ แต่ก็ยังพอมีน้ำหวานเหนียวใสที่เริ่มไหลออกมา ทำให้นิ้วยาวเริ่มขยับได้สะดวกขึ้น อินทัชรุกล้ำเข้าไปด้วยความช่ำชอง นิ้วยาวเริ่มขยับซุกซนไปมาอยู่ภายในแก่นกายของหญิงสาว พร้อมกันนั้นชายหนุ่มยังถอนริมฝีปากหนาลงมาครอบงำเนินอกตูมเต่ง

“อ๊ะ...” ปลายฝนหลุดอุทานออกมาเมื่อชายหนุ่มสอดแทรกนิ้วเข้าไปกระทบจุดกระสัน และใช้ลิ้นสะกิดเข้าที่ยอดปทุมถัน

อินทัชเริ่มได้ใจเขาใช้นิ้วยาวย้ำเข้าไปยังจุดกระสัน ความไร้เดียงสาทำให้ปลายฝนบิดเร่าไปมาด้วยความเสียว ชายหนุ่มเหลือบมองหน้าหญิงสาว ที่แดงกล่ำไปด้วยเลือดฝาดด้วยความพึงพอใจ เขาจึงละมือจากกลีบดอกไม้สีสด แล้วคว้าเครื่องป้องกันที่วางอยู่ที่หัวเตียงมาสวมใส่ ก่อนจะจัดการนำท่อนเอ็นใหญ่ถูไล้ไปมาอยู่หน้าปากทางรัก

ปลายฝนรู้สึกวาบหวามเสียจนทำอะไรไม่ถูก เธอกำลังถูกชายหนุ่มที่มีเล่ห์เหลี่ยวแพรวพราวต้อนให้จนมุม แต่หญิงสาวก็ไม่สามารถหลุดรอดจากเล่ห์กลนี้ของเขา ชายหนุ่มจึงเริ่มรุกต่อเข้าไปช้าๆ ก่อนจะขยับสะโพกเพื่อดันท่อนเอ็นใหญ่เข้าไปภายในแก่นกายสาว เมื่อท่อนเอ็นใหญ่รุกเข้าไปเพียงเล็กน้อย ปลายฝนก็รู้สึกเจ็บปวดราวกับจะขาดใจตาย

“ฉันเจ็บ!! พอเถอะค่ะ ฉันไม่ไหวแล้ว” ปลายฝนพยายามผลักชายหนุ่มออกด้วยความเจ็บปวด สติสัมปัชชัญญะของเธอกลับมาอีกครั้งหลังจากที่หลงเข้าไปติดกับดักของเขา

“นี่เธอยังบริสุทธ์อยู่เหรอ” อินทัชอุทานออกมาด้วยตกใจ ก่อนจะเอ่ยออกมากระซิบข้างๆหูของหญิงสาว“ใจเย็นอย่าเกร็งเดี๋ยวเธอก็ไม่เจ็บแล้ว” ชายหนุ่มเอ่ยปลอบประโลมหญิงสาวตามสัญชาติญาณ

“ออกไปจากตัวฉันเดี๋ยวนี้” ปลายฝนทุบเข้าที่แผ่นหลังกว้างของชายหนุ่ม อินทัชจึงถือโอกาสทะลวงเข้าไปกลางแก่นกายสาว ปลายฝนกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ทำให้อินทัชต้องแช่ท่อนเอ็นใหญ่ไว้ เพื่อให้เธอปรับสภาพกับความใหญ่โตของเขาให้ได้

ปลายฝนสะอื้นด้วยความเจ็บปวด เธอทั้งเสียใจและรู้สึกเจ็บปวด แต่เธอก็ไม่สามารถต่อสู้กับความต้องการของชายหนุ่มได้ เมื่อเริ่มรู้สึกว่าปลายฝนเลิกเกร็ง ชายหนุ่มจึงเริ่มขยับสะโพกสอบเข้าใส่ช้าๆ เลือดสีสดไหลรินออกมาตามช่องทางรัก ก่อนที่น้ำหวานเหนียวใสจะเริ่มตามออกมา

อินทัชใช้ความเชี่ยวชาญในจังหวะรักค่อยๆรุกเข้าใส่ปลายฝนทีละน้อย ความรู้สึกวาบหวามเริ่มก่อตัวขึ้นมา ปลายฝนไม่เข้าใจว่าทำไมต้องรู้สึกแบบนี้ ทั้งที่เธอไม่ได้เต็มใจกับความสัมพันธ์ครั้งนี้เลยแม้แต่น้อย

เมื่อเห็นหญิงสาวเลิกต่อต้าน ชายหนุ่มก็เริ่มขยับสะโพกเข้าออกด้วยจังหวะที่เร็วขึ้น ปลายฝนรู้สึกร้อนวูบวาบไปทั่วทั้งกาย ร่างกายของเธอกำลังรู้สึกดีกับสิ่งที่ชายหนุ่มทำอยู่ ปลายฝนรู้สึกละอายใจเหลือเกิน ที่เธอไม่สามารถควบคุมร่างกายเธอได้

"เธอนี่มันแน่นดีจริงๆ" อินทัชคำรามออกมาอย่างพึงพอใจ ส่วนล่างของหญิงสาวช่างตอดรัดเขาดีเหลือเกิน

ปลายฝนได้แต่เบือนหน้านี้ด้วยความเขินอายกับคำพูดตรงๆของชายหนุ่ม

เสียงจังหวะรักดังสนั่นกึกก้องอยู่ทั่วห้อง ปลายฝนก็เผลอหลุดเสียงครางหวามไหวออกมาด้วยความกระสัน ชายหนุ่มจึงเริ่มเร่งจังหวะเข้าใส่ร่างบางด้วยความเร็วและแรง เพียงไม่นานทั้งคู่ก็ถึงฝั่งฝันเกือบจะพร้อมกัน น้ำหวานเหนียวใสไหลปนออกมากับเลือดสีสด ในขณะที่น้ำรักของชายหนุ่มก็พวยพุ่งอยู่เต็มเครื่องป้องกันเช่นกัน

“อ่าส์...” อินทัชครางออกมาด้วยความสุขสม

ปลายฝนผลักเขาออกจากกายเธอ ถึงแม้ว่าเธอจะไม่เคยผ่านเรื่องพวกนี้มาเธอก็พอจะทราบได้ว่าอาการแบบนี้คือ ชายหนุ่มถึงฝั่งฝันเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่อินทัชก็ยังไม่ยอมออกไป เขายังขยับสะโพกเพื่อแกล้งเธอ

“ออกไปเสียทีสิ สมใจคุณแล้วนี่” ปลายฝนค่อนขอดพร้อมกับปาดน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม

“ยังไม่สมใจฉันหรอก แค่นี้มันยังไม่พอ ฟิตๆแบบเธอเนี่ยฉันชอบ” อินทัชเอ่ยออกมาด้วยคำพูดที่หยาบคาย ทำให้ปลายฝนเผลอฟาดฝ่ามือไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มด้วยความโกรธ

อินทัชจึงบดจูบลงที่เรียวปากบางของหญิงสาว ก่อนจะขบเม้มกัดมันด้วยความรุนแรง ปลายฝนเจ็บไปทั้งตัวทั้งใจ เธอทำได้เพียงแค่ร้องไห้อย่างอัดอั้นตันใจเท่านั้น น้ำตาไหลลงมาเปอะเปื้อนเรียวปากบาง ทำให้อินทัชที่ขบเม้มมันอยู่สัมผัสรสเค็มของน้ำตาหญิงสาวได้ เขาเริ่มได้สติกลับมาชายหนุ่มจึงละริมฝีปากออกจากเรียวปากบาง พร้อมทั้งถอดถอนกายออกด้วยความรู้สึกสับสน

อินทัชลุกขึ้นไปจัดการเจ้าเครื่องป้องกันพร้อมทั้งโยนมันลงถังขยะ ในขณะที่ปลายฝนพยายามพยุงตัวลุกขึ้นเพื่อหยิบเสื้อผ้ามาสวมใส่ แต่ชายหนุ่มก็ไม่ปล่อยให้เธอลุกขึ้น เขายังติดใจในความหอมหวานของร่างบาง อินทัชจึงหยิบเครื่องป้องกันอันใหม่มาสวมไว้ ก่อนจะเดินตรงดิ่งกลับไปหาปลายฝนที่มองร่างสูงด้วยความรู้สึกหวาดกลัว ชายหนุ่มเหลือบตามองเล็กน้อย แต่ความต้องการในร่างบางที่มีมากกว่ามันชนะทุกสิ่ง เขาจึงจัดการกดหญิงสาวลงที่เตียงอีกครั้ง

“คุณจะทำอะไร แค่นี้คุณก็ย่ำยีฉันจนฉันไม่อะไรอีกแล้ว” ปลายฝนพยายามขัดขืนทั้งที่ตอนนี้ทั้งร่างของเธอรู้สึกปวดร้าวไปทั้งตัวทั้งใจ

“ฉันบอกแล้วไง เธอมันฟิตจะให้ฉันได้เธอครั้งเดียวแล้วปล่อยเธอไป เสียดายของแย่เลย” อินทัชกระซิบข้างหูปลายฝนเสียงพร่า ก่อนจะใช้จมูกคมสันสูดดมความหอมหวานจากซอกคอขาว พร้อมกับใช้เรียวปากหนาฝากรอยรักไว้ทั่วซอกคอของหญิงสาว ปลายฝนเสียใจแต่ไม่อาจทำอะไรได้ เธอได้แต่ปล่อยให้ชายหนุ่มหาความสุขจากร่างของเธอจนพอใจ