“รู้ไหมว่า แค่เริ่มต้นด้วยความรู้สึกดีให้กันก็พอแล้ว พี่เชื่อว่าต้นรักที่พิมพ์กับปลัดเมฆกำลังจะปลูกร่วมกันมันจะมั่นคงและเติบโตในอีกไม่ช้า เพราะปลัดเมฆก็รู้สึกกับพิมพ์เหมือนกับที่พิมพ์รู้สึกกับเขา” พิมพ์รพีพรเงยหน้าหันกลับมามองนิชาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถามว่า จริงหรือ
“คุยอะไรกันอยู่สาวๆ” พีรพลเปิดประตูเข้ามาในห้อง ทำให้หญิงสาวทั้งสองหันไปทางต้นเสียงพร้อมกัน
“อ้าว! พี่เข้ามาขัดจังหวะอะไรหรือเปล่า” พีรพลตีหน้าเศร้า
“ขัดมากๆค่ะพี่พี” พิมพ์รพีพรย่นจมูกใส่พี่ชายตนเอง
“แล้วคุยอะไรกันล่ะ” พีรพลเดินเข้าใกล้นิชาแล้วโอบบ่าหญิงสาวไว้หลวมๆ
“ความลับค่ะ เนอะพิมพ์” นิชายิ้มกับพิมพ์รพีพรอย่างรู้กัน
“ไม่เป็นไร พีมีวิธีทำให้หนุงหนิงคายความลับ คืนนี้เจอกัน” พีรพลพูดยิ้มๆ นิชาหยิกเอวสามีสุดแรง
“โอ๊ย! หยิกพีทำไม” คนถูกหยิกจนเนื้อแทบหลุดถามด้วยใบหน้าเหยเก
“พูดอะไรอายน้องพิมพ์บ้าง ไปเลยออกไปได้แล้ว เด
